menu
spacer
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2006 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 30, 2006
24 juli

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
De kwetsbare aanvoerlijnen van de VS-troepen in Irak
 
De Amerikaanse troepen in Irak lopen gevaar dat hun aanvoerlijnen afgesneden worden door guerrilla's. Napoleon heeft een keer gezegd dat "een leger op zijn maag reist". Daarmee bedoelde hij dat het oplossen van het bevoorradingsprobleem voor het leger een noodzakelijke voorwaarde is om de strijdmacht bijeen te houden. De Amerikaanse troepen in Centraal- en Noord-Irak worden bevoorraad met brandstof, voedsel en munitie door vrachtwagenkonvooien vanuit een logistieke basis op honderden kilometers afstand in Koeweit. Het overgrote deel van de voorraden voor de soldaten komt het land binnen via wegen die door het door de sji'ieten gedomineerde zuiden van Irak lopen. Een escalatie van de spanningen tussen Iran en de VS kan de krachtsverhoudingen daar onverwacht veranderen. De aanvoerlijnen kunnen snel veranderen in een 'schietbioscoop' van 500 tot 1000 kilometers lang. De konvooien met vrachtwagens worden nu gereden door burgers - zuid-Aziaten of Turken. In zo'n geval zouden deze vrachtwagenchauffeurs niet meer durven rijden of een zwaardere escorte door VS-militairen eisen. Het zou dan noodzakelijk kunnen worden de konvooien door hinderlagen heen te 'knokken'. Beladen vrachtwagens hebben geen verdediging tegen veel wapens zoals granaatwerpers, kleine wapens en geïmproviseerde explosieven. Een langgerekt doelwit zoals een konvooi vrachtwagens is lastig te verdedigen tegen ongeregelde strijdkrachten die in hun eigen gebied opereren.
 
Een nieuwe aanvoerlijn via Turkije of Jordanië vergt faciliteiten zoals havens, stuwadoors, pakhuizen etc. aan beide kanten. Turkije lijkt niet erg behulpzaam bij deze oorlog en de weg vanuit Jordanië zou via de provincie Anbar lopen, het hart van de soennitische opstandige beweging. Luchttransport dekt nu naar het schijnt maar 5 tot 20% van de dagelijkse militaire bevoorrading. Het in onwaarschijnlijk dat het kan worden opgevoerd boven 25% van de dagelijkse behoefte, onvoldoende om de strijdmacht in stand te houden. Een complicerende factor is dat de route van alle vrachtschepen naar Koeweit door de straat van Hormoez loopt. Degenen die weten van de Iraanse maatregelen tegen de Koeweitse scheepvaart tijdens de Iran-Irak oorlog zullen zich zorgen maken over deze maritieme kwetsbaarheid.
 
Christian Science Monitor (VS), 21 juli 2006
 

 
Libanon zal de prijs betalen
 
Het beeld dat de laatste dagen geschetst wordt in de westerse media is duidelijk: de strijders van Hezbollah besloten plotseling de aanval tegen Israël te openen, doodden een paar soldaten, ontvoerden er twee en bombardeerden Israëlische steden. Israël, optredend op basis van het recht op zelfverdediging, sloeg terug door de 'infrastructuur van de terreur' in Libanon te bombarderen. De crisis zal eindigen als de door Israël gestelde voorwaarden vervuld zijn: de ontvoerde soldaten worden teruggegeven, Hezbollah ontwapend en het Libanese leger bewaakt de noordgrens.
 
Deze logica grenst aan gevaarlijke naïveteit. Sinds het bloedbad dat Israël in 1996 aanrichtte onder Libanese vluchtelingen in Qana in Libanon en het einde van de 22 jaar durende Israëlische bezetting van Zuid-Libanon in 2000, weerspiegelde een overeenkomst tussen de verschillende partijen - onder toezicht van Frankrijk, de VS en de VN - het 'evenwicht van terreur'. Israël zou zich onthouden van het bombarderen van Libanese burgerdoelen en Hezbollah zou geen burgerdoelen in Noord-Israël aanvallen. Hoewel er sinds 2000 verschillende militaire operaties zijn uitgevoerd door de Israëli en Hezbollah, hebben beide kanten zich aan deze schikking gehouden. In 2004 lukte het Hezbollah een aantal gevangenen die in Israëlische gevangenissen werden vastgehouden vrij te krijgen. En ook de militaire operatie van Hezbollah afgelopen week valt ondubbelzinnig binnen dit kader.
 
Israëls onmiddellijke reactie doorbrak de vastgestelde spelregels door burgerdoelen in heel Libanon aan te vallen, een land- zee- en luchtblokkade in te stellen. de bevolking te terroriseren en meer dan 100 burgers te doden in een disproportioneel machtsvertoon dat sinds 1982 niet vertoond is. Hizbollah sloeg toen terug door Noord-Israël te bombarderen, in lijn met het 'evenwicht van terreur' en de escalatie van het conflict liep uit de hand. Israëls belangrijke beleidswijziging houdt verband met binnenlandse politiek, psychologische factoren en een machtsspel. De bredere geopolitieke implicaties zijn belangrijker dan de operationele details. Voor het eerst in de recente geschiedenis lopen de belangen van Saoedi-Arabië, Egypte, Jordanië, Israël en de VS nu samen in een impliciet bondgenootschap om Hezbollah de kop in te drukken. De reacties van deze staten in de afgelopen dagen wijzen sterk in die richting, vanaf de Saoedische indirecte veroordeling van Hezbollah tot de pertinente weigering van de president van de VS om Israël 'tot de orde te roepen'.
 
De door islamisten geleide verzetsbewegingen zijn nu de enige geloofwaardige krachten die zich verzetten tegen de bezettingsmacht van de VS in Irak, de bezettingsmacht van Israël in Palestina en de dictatoriale regimes in het Midden-Oosten. Ze zijn volwassen geworden en nu klaar om de leegte op te vullen die is opengelaten door de Arabische nationalisten van de jaren vijftig en zestig. Pogingen om de beweging te verdelen langs sectarische en geografische lijnen hebben ruim baan gekregen in de media, maar lijken niet volledig overeen te komen met de realiteit in het terrein. De Moslimbroeders, Hamas en Hezbollah zijn zeker niet de fanatici die sommige kringen in het westen graag in ze willen zien. Ze brengen een in toenemende mate complexe en pragmatisch verhaal voor het voetlicht, soms gematigd en aansprekend voor bredere kringen van de Arabische publieke opinie.
 
Hezbollah staat op een tweesprong. Ze worden geconfronteerd met een massale en woeste aanval van Israël, vijandige internationale media en Arabische regimes, en mogelijk een vijandige Libanese regering. Aan de andere kant genieten ze brede steun onder de Arabische bevolking in de hele regio. Een Libanese commentator redeneerde dat de leider van Hezbollah, Hassan Nasrallah, hier ofwel als een held zonder weerga in de Arabische wereld sinds [de voormalige Egyptische president] Nasser uit zal komen of hij zal zijn biezen moeten pakken.
 
Charles Harb (docent sociale psychologie aan de Amerikaanse universiteit van Beiroet) in The Guardian (GB), 17 juli 2006
 

 
Operatie Vrede voor de Israëlische strijdkrachten
 
Iedere buurt heeft er eentje, zo'n bullebak met een grote bek, die je beter niet kwaad kunt maken. Is hij beledigd? Hij trekt een mes. Wordt hij bespuugd? Hij trekt zijn vuurwapen. Geslagen? Hij komt terug met een machinepistool. Niet dat de bullebak ongelijk heeft - iemand heeft hem gekwetst. Maar wat een reactie! Niet dat ze niet bang voor hem zijn, maar niemand kan hem waarderen. Degenen die echt gewaardeerd worden zijn sterke mensen die niet meteen geweld gebruiken. Ongelukkigerwijs lijken de IDF [Israëlische strijdkrachten] weer eens op de bullebak van de buurt. Een soldaat ontvoerd in Gaza? Daar zal heel Gaza de prijs voor betalen. Acht soldaten gedood en twee ontvoerd naar Libanon? Heel Libanon zal de prijs betalen. Israël kan maar een enkele taal spreken, de taal van geweld.
 
De oorlog die de IDF nu aan Libanon en eerder aan Gaza heeft verklaard zal nooit gezien worden als een "oorlog die niet gewild is". Dit is duidelijk een oorlog die gewild is. De IDF kregen twee harde klappen die bijzonder vernederend waren en begonnen vervolgens een oorlog die helemaal gaat over het herstel van hun eer die verloren is gegaan, hetgeen aan onze kant wordt genoemd "herstel van de afschrikkingscapaciteit".
 
Rechtvaardigt het feit dat Hezbollah een cynische organisatie is die de ellende van de Palestijnen exploiteert voor zijn eigen doeleinden de disproportionele reactie? We zijn het begrip proportionaliteit volkomen vergeten. Terwijl we geen haast hebben om naar de onderhandelingstafel te gaan, zijn we gretig om naar het slagveld te gaan en zonder uitstel te doden, zonder de tijd te nemen om na te denken. Dit versterkt de argwaan dat we met een afgrijselijke regelmaat elke paar jaar een oorlog nodig hebben, zelfs als we elke keer na afloop weer in precies dezelfde situatie belanden.
 
Achter de operaties in Libanon en Gaza zit hetzelfde dwaze idee om druk uit te oefenen op de bevolking hetgeen dan zou leiden tot de veranderingen die Israël wil. In de geschiedenis van het Israëlisch-Arabische conflict heeft dat idee ons van de ene ramp naar de andere geleid. In 1982 "zuiverden" we Zuid-Libanon van de Palestijnen en wat kregen we? Hezbollahstan in plaats van Fatahland. Hamas zal niet vallen omdat Gaza in het donker zit, en zelfs niet omdat we het gebouw van het Palestijnse ministerie van buitenlandse zaken in het weekend gebombardeerd hebben - weer zo'n idiote zet; Hezbollah wordt niet verpletterd omdat de internationale luchthaven van Beiroet buiten werking is gesteld. Israël kan weer eens geen onderscheid maken tussen een gerechtvaardigde oorlog tegen Hezbollah en een onrechtvaardige en domme oorlog tegen de Libanese natie.
 
De camouflage die de echte oorlogsdoelen verbergt werd afgerukt door die minister van defensie die zegt wat hij denkt: "Nasrallah zal het zo erg voor zijn kiezen krijgen dat hij de naam Amir Peretz nooit meer zal vergeten," snoefde hij, als een echte bullebak. Nu weten we tenminste dat Israël ten oorlog trok, zodat de naam Amir Peretz nooit zal worden vergeten. Dit is de oorlog voor Peretzs naam en het uitwissen van de blunders van [Israëlische opperbevelhebber] Dan Halutz. En de kosten kunnen naar de hel lopen.
 
Gideon Levy in Haaretz (Israël), 16 juli 2006
 

Onvertaalde berichten:

VS versnelt bommenleverantie voor Israeli's
De regering-Bush heeft haast met de leverantie van precisie-geleide bommen aan Israël, dat vorige week om de levering vroeg na het begin van zijn luchtaanvallen-campagne in Libanon. De onthulling dreigt de woede op te wekken van Arabische regeringen en anderen omdat het er erop lijkt dat de Verenigde Staten de Israëlische bombardementen actief ondersteunt op een manier die vergelijkbaar is met de inspanningen van Iran om Hezbollah van wapens te voorzien.
New York Times (VS), 22 juli 2006
 
Het VN-Handvest loopt op zijn laatste benen
Kofi Annan haalde eindelijk de krantenkoppen met zijn oproep voor een onmiddellijk staakt-het-vuren in de Midden-Oostencrisis. Het was te weinig en te laat. Dat de secretaris-generaal van de Verenigde Naties negen dagen wachtte voordat hij zich serieus uitsprak heeft een ernstige slag toegebracht aan het humanitaire image van de organisatie. Dat hij zijn kritiek op Israël's "buitensporige gebruik van geweld" gepaard liet gaan aan herhaalde veroordelingen van Hezbollah liet opnieuw zien hoe diep de wereld onderworpen is aan de VS.
The Guardian (GB), 22 juli 2006
 
Waarom is Israël bezig om Libanon te verwoesten?
Waarom gaat Israël zo woest tekeer? Door hun invallen over de grens en de gevangenneming van drie Israëlische soldaten hebben Hezbollah en Hamas het Israëlische leger vernederd en een deuk geslagen in zijn vermogen tot afschrikking. In Israëlische ogen kan dit niet ongestraft blijven. Het land is vastbesloten om de Arabieren de enorme prijs aan het verstand te brengen die er staat op het durven aanvallen van Israël.
Al-Hayat (Libanon/Int.), 21 juli 2006
 
Doelen van de luchtaanvallen: melk en medicijnen
Israël schakelde maandag en dinsdag nog een tandje hoger in zijn militaire campagne tegen Libanon met de lancering van een reeks verlammende luchtaanvallen tegen particuliere fabrieken in het hele land. De aanvallen waren een verwoestende slag voor een economie die al verlamd is door een week van aanslagen op woonwijken en essentiële infrastructuur.
Daily Star (Libanon), 19 juli 2006
 
Verenigde Staten aan Israël: jullie hebben nog een week om Hezbollah te bombarderen
De VS heeft Israël een weke ruimte gegeven om zoveel mogelijk schade toe te brengen aan Hezbollah voordat de Amerikanen internationale oproepen gaan steunen voor een staakt-het-vuren in Libanon. De regering-Bush, met Britse steun, heeft alle pogingen om tot een direct einde aan de strijd te komen geblokkeerd. Dit gebeurde in de VN-veiligheidsraad, de top van de G8 in St. Petersburg en de vergadering van Europese ministers van Buitenlandse Zaken in Brussel.
The Guardian (GB), 19 juli 2006
 
Bombardementen en oorlogspropaganda
Sinds een week bombardeert de Israëlische luchtmacht dorpen in het zuiden van Libanon, aan de kust en in het noorden van het land. De meest prominente critica in Duitsland is de minister van Ontwikkelingssamenwerking, Heidemarie Wieczorek-Zeul van de SPD. Zij heeft de bombardementen van "civiele installaties en burgers in een andere staat" benoemd als "volkomen onacceptabel volgens het internationale recht". Hiermee is zij zelf op scherpe kritiek gestuit.
Tagesspiegel (BRD), 19 juli 2006
 
De "maximale optie" van Israël
Een deel van de Israëlische oorlogsstrategie zou het verdrijven van de sji'ieten uit het zuiden van Libanon kunnen zijn. Dat zou een humanitaire ramp betekenen - en het zal niet werken.
Salon.com (VS), 19 juli 2006
 
Burgeroorlog in Irak breidt zich uit: 59 doden bij bom op sji'itische moskee
Een burgeroorlog tussen sunnitische en sji'itische moslims breidt zich snel uit door het midden van Irak, waarbij beide gemeenschappen streven naar wraak voor het meest recente bloedbad. Op 18 juli blies een menselijke bom, die een vrachtwagen vol explosieven bestuurde, zichzelf op buiten de moskee in Kufa. Tenminste 59 sji'ieten vonden hierbij de dood en meer dan 130 raakten gewond.
The Independent (GB), 19 juli 2006
 
In cijfers: de zware schade aan de Libanese infrastructuur
Het onophoudelijke bombardement op Libanon heeft een ongelooflijke hoeveelheid dood en vernietiging gebracht. Het eerste gedetailleerde rapport van de Libanese veiligheidstroepen documenteert de enorme hoeveelheid menselijke en materiële schade sinds 12 juli als gevolg van Israëlische aanvallen op essentiële publieke voorzieningen en op woonwijken.
Daily Star (Libanon), 18 juli 2006
 
Turkije geeft bereidheid aan om Irak binnen te vallen
Turkse functionarissen lieten op 18 juli doorschemeren dat ze bereid zijn om het leger noord-Irak in te sturen als de Amerikaanse en Iraakse strijdkrachten geen stappen ondernemen om de Turks-Koerdische guerillastrijders daar te bestrijden. Deze zet zou Turkije in botsing kunnen brengen met de VS.
Associated Press (VS), 18 juli 2006
 
Israël schendt Amerikaanse wet op wapenleveranties
Israël overtreedt de Amerikaanse wetten op het gebied van wapenleveranties door de inzet van gevechtsvliegtuigen, helikopters en raketten van Amerikaanse makelij om burgers te doden in de Libanese infrastructuur te vernietigen in de voortgaande verwoesting van dat militair gezien zwakke land.
Inter Press Service (Int.), 17 juli 2006
 
Woede over plan Karzai om 'religieuze politie' Taliban weer in te voeren
De Afghaanse regering heeft voor verontrusting gezorgd bij mensenrechtenorganisaties door het goedkeuren van een plan voor herinvoering van een Departement voor de Bevordering van Deugd en Voorkoming van Zedenbederf, het orgaan dat door de Taliban gebruikt werd om toepassing van hun extreme religieuze leer af te dwingen.
The Independent (GB), 17 juli 2006
 
Oorlog tegen Afghaanse opiumteelt een "absolute ramp"
Voor Groot-Brittannië, dat een troepenmacht van 3300 man heeft ingezet in en rond de provincie Helmand en dat de leidende natie is voor de contra-narcoticaprogamma's van Afghanistan zal de recordoogst van dit jaar bijzonder gênant zijn.
Financial Times Deutschland (BRD/GB), 16 juli 2006
 
Westen begint "geheime oorlog" tegen nucleaire ambities Noord-Korea
Een programma van heimelijke actie tegen nucleaire handel met Noord-Korea en Iran zal geïntensiveerd worden na de recente raketproeven van het Noordkoreaanse regime. Inlichtingendiensten, marines en luchtmachten van tenminste 13 landen werken in het geniep samen in een "geheime oorlog" tegen Pyongyang en Teheran.
The Sunday Times (GB), 9 juli 2006
 
"Britse buitenlandse politiek maakte land tot doelwit"
Het effect dat de oorlog in Irak gehad heeft bij de motivatie van moslims die plannen hadden voor gewelddaden in het Verenigd Koninkrijk is onderstreept in een vertrouwelijk inlichtingendocument voor hogere functionarissen van Scotland Yard, samengesteld door anti-terreurexperts. Het document zet uiteen dat het Britse beleid op het gebied van Irak en Palestina gebruikt wordt door terroristen om hun geweld te rechtvaardigen, en dat niet snel vooruitgang te verwachten is in pogingen om de dreiging voor het land te verminderen.
The Guardian (GB), 7 juli 2006
 

 
 

 
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2006 |