menu
spacer
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2008 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 48, 2008
24 november

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
Het Pact maakt een einde aan de Iraakse afhankelijkheid van het VS-leger
 
De tekst van de overeenkomst tussen de VS en Irak over de status van de strijdkrachten (status of forces agreement - SOFA) [..] sluit de deur voor een verdere militaire aanwezigheid van de VS na 2011 nog steviger dan het vorige ontwerp en vergrendelt een snel einde van de Iraakse afhankelijkheid van het VS-leger op een manier die onomkeerbaar lijkt te zijn.
 
De overeenkomst maakt een einde aan de aspiraties van de regering van George W. Bush voor een langdurige militaire aanwezigheid, die zowel de bedoeling had om macht in de regio te projecteren vanuit bases in Irak als om de Iraakse militaire afhankelijkheid van opleiding, advies en ondersteuning door de VS te handhaven.
 
De overeenkomst brengt de regering Bush in acute verlegenheid omdat die het grootste deel van de zomer de stelling had betrokken dat de overeenkomst moest voldoen aan de eis van een 'voorwaardelijke' terugtrekking. In plaats van de retoriek aan te passen aan de feitelijke overeenkomst, koos de woordvoerster van het Witte Huis, Dana Perino, ervoor om te beweren dat de overeenkomst alleen 'streefdata' inhoudt voor de volledige terugtocht en het terugtrekken uit de Iraakse steden.
 
Dat was een eis van de regering Bush die in de onderhandelingstekst van 13 augustus nog voorkwam, waarbij werd gerefereerd aan "doelstellingen voor tijdslimieten" in plaats van een duidelijke datum voor de terugtocht en de twee partijen zelfs werd toegestaan om de "omstandigheden die ertoe zouden kunnen leiden dat de ene partij de andere vraagt om het tijdsschema te verkorten of te verlengen"[..] te "herzien".
 
Maar de regering Bush heeft deze eisen laten vallen, waarmee ze misschien erkende dat een regering Obama zelfs nog sneller terug zou trekken dan op de datums die in de overeenkomst genoemd worden.
 
Het laatste ontwerp van 13 oktober bevatte een formulering die het formeel mogelijk maakte om de limiet van 2001 voor een volledige terugtrekking van de VS uit te stellen. Die formulering maakte het Irak mogelijk om "de regering van de VS te vragen om bepaalde strijdkrachten te handhaven voor opleiding en ondersteuning van de Iraakse veiligheidstroepen." Maar een vereiste daarvoor was dat "een speciale overeenkomst door beide partijen zou worden gesloten en ondertekend in overeenstemming met de wetten en grondwettelijke bepalingen in de twee landen" of dat zelfs het verdrag zelf herzien zou worden. In beide gevallen had het Iraakse parlement een verzoek moeten goedkeuren.
 
Maar uiteindelijk gaf de regering Bush in het definitieve Pact toe om beide bepalingen te schrappen, omdat dat geëist werd door de Iraakse regering. Die eis was op zijn beurt het resultaat van de intense druk door Iraakse sji'itische partijen die dicht bij Iran staan en ontevredenheid van de bevolking met de militaire bezetting.
 
In bredere geopolitieke zin onthult de SOFA de politieke realiteit dat de militaire macht van de VS in Irak niet vertaald heeft kunnen worden in langduriger invloed in dat land. Op het moment dat er een regime van de Shia met nauwe politieke en religieuze banden met Iran aan de macht kwam was het onvermijdelijk dat het vertrouwen op de militaire macht van de VS slechts een tijdelijke zaak zou kunnen zijn, die wordt beëindigd als de omstandigheden het toelaten.
 
Gareth Porter in Inter Press Service, 19 november 2008
 

 
Een Pact met de duivel
 
De grote klapper is niet zozeer dat het sji'itisch-Koerdische meerderheidskabinet van Nuri al-Maliki in Bagdad het ontwerp voor een veiligheidspact met de regering van George W. Bush - en die van Barack Obama - heeft goedgekeurd, maar eerder dat het Sadristisch blok van 30 parlementsleden heeft aangekondigd dat het hemel en aarde zal bewegen - met inbegrip van massale landelijke protesten - om het Pact in de Iraakse nationale vergadering te blokkeren.
 
In theorie moeten alle VS-troepen op1 januari 2012 Irak hebben verlaten. Dit is in de praktijk de nieuwe tijdslijn voor het eind van de bezetting - het duurt een stuk langer dan de 16 maanden die Obama had aangekondigd.
 
Hoewel het Pact Irak zelfs beperkt gezag toekent om VS-soldaten en het door de regering Bush gesponsorde leger van particuliere militaire bedrijven te berechten (alleen in het geval van ernstige misdaden in de vrije tijd en buiten de Amerikaanse bases), en het Pentagon formeel verbiedt om Irak te gebruiken om Syrië of Iran aan te vallen, maakt het de Iraakse 'soevereiniteit' tot een farce. De komende tijd zullen de bezettingstroepen van de VS een duidelijk rechtstreeks mandaat hebben van de gekozen Iraakse leiding, in plaats van een resolutie van de VN-veiligheidsraad, die was afgekondigd nadat Bush in 2003 Irak was binnengevallen.
 
De VS moeten alle patrouilles in de straten van Irak beëindigen in juni 2009 - vijf maanden nadat Obama het presidentschap heeft overgenomen - en moet zich eind 2011 volledig terugtrekken, tenzij de Iraakse regering de VS plotsklaps vraagt om te blijven.
 
Vanuit een anti-imperiaal gezichtspunt is het enige positieve van het Pact dat het de vestiging van permanente militaire bases van de VS niet toestaat.
 
Maar de Sadristen zijn niet overtuigd. Vorige maand zei Muqtada [el-Sadr]: "Als ze je vertellen dat de overeenkomst de een einde maakt aan de bezetting, laat me je dan zeggen dat de bezetter zijn bases zal behouden. En iedereen die je vertelt dat we onze soevereiniteit terugkrijgen is een leugenaar."
 
Muqtada zit in een lastig parket. Hij heeft het probleem dat Teheran de strategische positie inneemt, dat de beste manier om de Amerikaanse troepen uiteindelijk te laten vertrekken is om ze niet aan te vallen. En Muqtada studeert momenteel in Qum, de religieuze hoofdstad van Iran - hij kan het zich nauwelijks permitteren om zijn gastheren tegen zich in te nemen.
 
Tot overmaat van ramp heeft de Sadristische beweging ervoor gekozen de aanpak van Hezbollah te volgen en zich te reorganiseren van militieactiviteiten naar een stevige inbedding in het Iraakse politieke landschap. Maliki heeft zijn zet gedaan. Nu is Muqtada aan de beurt.
 
Pepe Escobar in Asia Times, 18 november 2008
 

Onvertaalde berichten:

Hoe "Oorlog tegen terreur" Somalië in armen al Qaida dreef
Eén van de debacles van de termijn van George W. Bush is één waar de meeste westerlingen alleen vanaf weten door de recente berichten over welig tierende piraterij. Ik heb het over de interventie van de regering-Bush in Somalië in naam van de "Oorlog tegen terreur".
The Times (GB), 18 november 2008
 
Wordt Pakistan het Cambodja van Obama?
Toekomstig president Obama heeft zich vastgelegd op het opvoeren van de oorlog tegen de Taliban in Afghanistan. Het is niet overdreven te stellen dat hij zijn hele presidentschap op het spel zet - en mogelijk zelfs kernwapens in handen speelt van terroristen die ze kunnen gebruiken om de VS aan te vallen - als hij té ver buurland Pakistan ingaat in de achtervolging van een overwinning die hem zal ontglippen.
Counterpunch (VS), 18 november 2008
 
Obama krijgt advies om af te zien van meer dreiging richting Iran
Een strategie van bedreigingen en "provocaties" tegen Iran door de komende regering van Barack Obama zal waarschijnlijk contraproductief zijn, volgens een nieuw rapport van een groep van twintig vroegere Amerikaanse diplomaten en regionale experts.
Inter Press Service (Int.), 17 november 2008
 
Breken met het Afghanistan-beleid
Afghanistan is al dertig jaar vrijwel voortdurend in oorlog, langer dan beide Wereldoorlogen en de Amerikaanse oorlog in Vietnam samen. Iedere bezetting van het land is een imitatie geweest van zijn voorganger.
Tariq Ali in TomDispatch (VS), 16 november 2008
 
"Robin Hood" deelt Navo-buit uit
Een Taliban-versie van Robin Hood, die tegen afbraakprijzen voedsel van Navo-konvooien levert aan de armen, verstoort de aanvoerlijnen naar Britse en Amerikaanse troepen in Afghanistan.
The Sunday Times (GB), 16 november 2008
 
Israël wil Gaza op de knieën dwingen
De meest recente versterking van Israël's wurggreep op Gaza heeft onmiddellijke en schokkende gevolgen voor de anderhalf miljoen inwonders van de Gazastrook.
Jonathan Cook in The National (VAE), 16 november 2008
 
Amerikaanse task force vond weinig Iraanse wapens in Irak
Afgelopen april zetten functionarissen van de regering-Bush, erop uit om iedere mogelijke breuk uit te buiten in de nauwe relatie tussen de regering van Al-Maliki en Iran, een nieuwe ronde beschuldigingen in gang dat Iran de geheime wapenhulp aan Sji'itische milities had opgevoerd. Maar een Amerikaanse militaire task force heeft gegevens doorgegevens aan de multinationale troepen in Irak die een volkomen ander verhaal vertelden.
Antiwar.com (VS), 16 november 2008
 
Iran zet financiële reserves om in goud
Iran heeft zijn financiële reserves omgezet in goud om toekomstige problemen te voorkomen, aldus een adviseur van president Ahmadinejad in commentaar dat volgde op de daling in olieprijzen met meer dan 60 procent.
Reuters (GB), 15 november 2008
 
"Oorlog in Afghanistan is nog te winnen, maar niet meer dan net aan"
Er zijn weinig experts die opstand-bestrijding en contraterrorisme beter begrijpen dan de Australiër David Kilcullen, een vroegere landmachtofficier en doctor in de antropologie. In een per email gevoerd interview beantwoordt Kilcullen vragen over Afghanistan en Pakistan, waar hij veel tijd heeft doorgebracht, en over de vraag waar de meest dringende buitenlandse crisis wacht voor de nieuwe Amerikaanse regering.
The New Yorker (VS), 14 november 2008
 
Keuze voor Obama ligt op weg naar Jeruzalem
De regio die toekomstig president Obama niet kan negeren is het Midden-Oosten - de plaats waar het gevaar samenkomt met de meest onhandelbare strategische uitdaging voor de VS. Het grootste, en belangrijkste, stuk van deze puzzel is het Israëlisch-Palestijnse conflict.
Financial Times (GB), 13 november 2008
 
Waarom Amerikanen nog niet naar huis moeten gaan
Laten we uitgaan van het meest gunstige: dat Barack Obama werkelijk van plan is om enige vorm van de wil van het volk naar Washington te brengen na acht jaar ongrondwettelijk "opperbevelhebber"-bestuur. Maar neem van mij aan: dat kan hij niet doen zonder dat het volk zelf zijn wil uitspreekt.
Tom Engelhardt in TomDispatch (VS), 12 november 2008
 
De VS kan Irak uit gaan, of blijven. Maar niet allebei
Als het ooit de rechtszaal bereikt wordt het één van de interessantste smaadzaken van de afgelopen tien jaar. De Iraakse Nationale Inlichtingendienst dreigt de Iraakse politicus Ahmed Chalabi voor de rechter te slepen omdat hij gevraagd heeft wie ervoor betaalt.
The Independent (GB), 11 november 2008
 
Documenten die Iran met streven naar kernwapens verbinden mogelijk vals
Het Internationale Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) heeft bewijsmateriaal in handen gekregen dat erop wijst dat documenten die beschreven zijn als technische studies voor een geheim Iraans kernwapen-onderzoeksprogramma mogelijk vervalst zijn.
Gareth Porter in The Raw Story (VS), 10 november 2008
 
Amerikaanse gevechtstroepen in Irak strijden voor behoud spaargeld
Overste Mark Grabski van het Amerikaanse leger is de afgelopen weken erg druk geweest op de computer - niet om de historische presidentsverkiezingen te volgen maar om zijn slinkende spaargeld in de gaten te houden.
Agence France Presse (Fr.), 8 november 2008
 
De neoconservatieve greep op Obama's buitenlandbeleid
Sinds de overwinning van Barack Obama heeft vrijwel ieder nieuwsmedium in de VS en daarbuiten wel een overzicht gegeven van "uitdagingen" en gevaren waar de volgende president mee te maken krijgt. Maar dit gaat meestal over pogingen van andere regeringen om beleid van de regering-Bush te blokkeren dat erop gericht is hen te manipuleren of te intimideren.
William Pfaff in Truthdig (VS), 6 november 2008
 

 
 

 
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2008 |