Manifestatie 'Alle kernwapens de wereld uit, te beginnen uit Volkel', zondag 1 oktober 2000
Column van Harry Zevenbergen
"Onderduiken"
Mijn vakantie zit er op en bij deze wil ik verslag doen van een trip die ik gemaakt heb in Rusland, een boottocht in de Barentszee.
Rusland kent, zoals jullie misschien wel weten, een diepe economische crisis. Bittere armoede, wildwest kapitalisme, maffia en bovenal te weinig geld om het leger te onderhouden. Kruisraketten roesten langzaam weg, zonder dat ze ooit hun nucleaire werk mogen doen in New York of Washington. Om nog wat geld binnen te krijgen, is het Russische leger omgevormd tot een soort verhuurbedrijf voor avontuurlijke toeristen. Alles kun je huren; van molotovs tot tanks en van bommenwerpers tot de befaamde rode knop.
Met een groep vrienden had ik mijn oog laten vallen op een forse atoomonderzeeër. Tegen betaling van de nodige Euro's en een kopie van mijn zwemdiploma, kreeg ik de sleutel van de Moersk. Ik was een keer op kanovakantie geweest en kreeg het toen voor elkaar direct te zinken. Ik was dus de aangewezen persoon voor de functie van duikbootkapitein. Tegen een meerprijs die ik voor me houd, kregen we ook twee kruisraketten mee en een gebruiksaanwijzing in het Russisch. Het zou zichzelf wel wijzen, dacht ik.
Bovendien had ik een groep vrienden bij me, die van alle markten thuis was. Henk Jan Meijer (voormalig wethouder van tramtunnelzaken in Den Haag en nu burgermeester van Zwolle), droeg zorg voor de waterregulatie en Frank de Boer voor het afvuren van de kruisraketten. Pieter Jan van den Hoogenband, met al zijn diploma's reddend zwemmen, kreeg ook een plaats aan boord. Evenals Maxima die wel eens meer over water wilde weten en haar vader (goochelaar- gespecialiseerd in verdwijntrucs) voor het nodige entertainment. Abraham Saffier, gepensioneerd onderduiker, was ook van de partij. Verder waren er nog wat anderen, die er nooit echt toe hebben gedaan en dat ook zeker nooit meer zullen doen. Al zat er misschien een dichter bij die postuum tot grote hoogten gaat reiken. Dat is eigenlijk ook mijn droom, maar ik heb de pest aan al dat geschrijf wat aan die dood voorafgaat.
Vrijdag 10 augustus voeren we uit, nadat ik 'vol gas' en 'anker los' geroepen had. Was ik ooit met een kano binnen een minuut op de bodem van de Biesbosch, met een duikboot is dit een heel ander verhaal. Ik vroeg Abraham om hulp, hij was tenslotte eerder ondergedoken. Maar hij begon een onsamenhangend verhaal over boekenkasten, kelders en tulpenbollen. Gelukkig schoot Henk Jan me te hulp. Zijn theorie was, dat wanneer je een paar gaten in de romp maakt er lucht uit de boot wordt weggezogen en er water inkomt. De boot begon te duiken. Dit proces werd nog versneld door Frank, die een kruisraket met zoveel effect afvuurde, dat deze in het achterschip insloeg. Nu werd er zoveel lucht weggezogen dat er slechts water in de boot was en geen lucht. Ik legde dit probleem voor aan Henk Jan, maar hij was te druk in "gesprek" met Maxima.
De kapitein is de belangrijkste persoon, wist ik en besloot het schip te verlaten. Pieter Jan hielp me. Hij pakte me beet, zwom me naar boven en terug naar de haven.
Hoe de Russen het gedaan hebben, weet ik niet. Maar ze hebben een hele bemanning aan boord weten te krijgen (waarschijnlijk met buitenlandse hulp). Bovendien stuurden ze een grote groep dubbelgangers naar Nederland. Alexander merkte het verschil niet, Maxima had toch al een vreemd accent. Frank neemt strafschoppen als nooit tevoren. De Zwolse plannen voor een tramtunnel zijn afgeblazen, wel zijn er ideeën om tot een Sovchoz te komen. Pa Zorreguita heeft nog nooit zoveel mensen laten verdwijnen, hij tourt over de hele wereld met zijn nieuwe show en steekt David Copperfield naar de kroon, Abraham is voorgoed ondergedoken en Pieter Jan is, naar verwachting, gewoon Olympisch kampioen geworden in Sydney.Harry Zevenbergen