menu
spacer
 
| de vredessite / nieuws 2006 |
 
 
 
Vrede voor Jeruzalem
Lichtcirkel rond Dokwerker

 
Update 11 juli: fotoverslag
 
Uitnodiging van Peace for Jerusalem
 
Op dinsdagavond 11 juli, van 22.00 tot 23.00 uur wordt er rond het standbeeld van De Dokwerker in Amsterdam een lichtcirkel gecreëerd. Het is dan precies 6 jaar geleden, dat de Palestijnse leider Arafat en de Israëlische president Barak in Camp David met vredesonderhandelingen begonnen. Het lukte hen niet om tot een vredesakkoord te komen. Het geweld nam enkel toe. Het zal steeds verder escaleren en kan uiteindelijk leiden tot een uitroeiing van alles wat leeft in het Midden-Oosten. Een holocaust voor alle volkeren in dat gebied dreigt te gaan plaatsvinden.
 
De Dokwerker staat symbool voor de mannen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zich gingen verzetten. Deze avond zijn het de vrouwen die opstaan om in te grijpen in een reeds op gang gezette nieuwe wereldoorlog. Vrouwelijke energie is noodzakelijk om het geweld te stoppen.
 
In Amsterdam heeft een actieve groep vredeswerkers de handen ineen geslagen en “Peace for Jerusalem” opgericht. Zij stimuleert vrouwen om massaal naar Jeruzalem te gaan, om warmte en energie te brengen. Vrouwen zouden de Oude Stad van Jeruzalem met hun aanwezigheid moeten bezetten en pas weg gaan als de vrede een feit is.
 
"Mokum", het Hebreeuwse woord voor Amsterdam, betekent de plek waar het gebeurt. Dinsdag 11 juli a.s. is het zover en vormen vrouwen van Amsterdam een kring van licht rondom De Dokwerker op het Jonas Daniël Meijerplein te Amsterdam (metro: Waterlooplein). Zij nemen hun verantwoordelijkheid en geven een voorbeeld aan vrouwen overal in de wereld, om licht te brengen in de opdoemende duisternis.
 
Peace for Jerusalem
Ada Mulders, Jeannette Albers, Joske de Wachter, Netty Gelijsteen, Dvora Pearlman, Mohammed Sabet, Ton van der Kroon, Guido Hoogenboom en Rob Schrama
 
Inlichtingen bij:
Rob Schrama, 06-46608660/ 020-6265554
www.peaceforjerusalem.org
 


 
Vrede voor Jeruzalem
 
Op dinsdag 11 juli a.s. is het precies 6 jaar geleden, dat in Camp David de Palestijnse leider Arafat en de Israëlische president Barak met vredesonderhandelingen begonnen. Zij namen voor, vóór midden september 2000 tot een akkoord te komen, maar al gauw liepen de besprekingen vast, ondanks de intensieve bemiddeling van hun Amerikaanse gastheer Bill Clinton. Hoewel de onderhandelaars van beide partijen na die tijd doorgingen met gesprekken en steeds dichter tot elkaar leken te komen, is de vrede er niet gekomen. Sharon luidde op 28 september 2000 met zijn tocht naar de Tempelberg een nieuwe geweldsperiode in tussen Palestijnen en Israëliërs, die nog steeds niet is gestopt. De toekomst ziet er somber uit. Het geweld zal steeds verder escaleren en kan uiteindelijk leiden tot een uitroeiing van alles wat leeft in het Midden-Oosten. Een holocaust voor alle volkeren in dat gebied dreigt te gaan gebeuren.
 
De Palestijnen hunkeren naar een eigen staat, maar alle politieke en materiele ondersteuning van regeringen en non-gouvermentele organisaties lijkt verdwenen te zijn, nu de Hamas-regering is aangetreden. Er heerst een groot stilzwijgen over het feit dat Israël eigenhandig het Palestijnse Volk opsluit in ommuurde thuislanden en als overheerser deze nieuwe grenzen als definitieve oplossing aan de wereld dicteert. Waar blijft de hulp uit de wereld voor dit onderdrukte volk? Is de Palestijnse roep naar gerechtigheid en een eigen staat niet meer van belang nu een democratisch gekozen Hamas regeert? Zijn onze huidige politieke leiders in Europa niet bezig een foute weg te bewandelen door het kritiekloos volgen en militair ondersteunen van de Verenigde Staten in hun inmenging in het Midden Oosten? Moeten wij ons als burger niet meer bewust worden van een eigen verantwoordelijkheid voor de wereld? Wordt het niet de hoogste tijd om zelf in te gaan grijpen?
 
Het is nu het moment in de wereldgeschiedenis, dat de mensheid zijn bewustzijn als wereldburger kan transcenderen naar een hoger niveau. VN-commissaris Jan Pronk spreekt in dit kader over een “verlicht burgerschap”. De mensen moeten gaan beseffen dat zij zelf de kracht hebben om in te grijpen om een nieuwe, reeds op gang gezette wereldoorlog stop te zetten. Een nieuw soort Renaissance kan beginnen; een tijdperk van vrede en verlichting ligt in het verschiet. Om de stap naar wereldvrede dichterbij te brengen, is de totstandkoming van vrede tussen Israël en het Palestijnse volk de belangrijkste gebeurtenis voor het oplossen van de conflicten in het gehele Midden Oosten. Dit wordt echter niet bereikt door het eenzijdig dicteren van grenzen. Er moet een mondiaal burgerverzet op gang worden gebracht die het opneemt voor het universele mensenrecht dat ieder volk recht heeft op een eigen staat. Dit moet eindelijk ook voor de Palestijnen gaan gelden. Dit recht op een zelfstandige staat moet worden afgedwongen bij de Israëliërs. Het is de taak aan ons, wereldburgers, om dit tot stand te brengen.
 
De angel in het conflict tussen Israëliërs en Palestijnen steekt in een heel klein gebied, slechts één vierkante kilometer groot: de Oude Stad Jeruzalem. Haar status dient zodanig te worden opgelost, dat alle partijen die strijden om haar zeggingsmacht, zich daarmee kunnen verzoenen. Een brand over de gehele wereld kan worden voorkomen, door vrede te brengen op deze bijzondere plek. Als wij allen daar onze positieve energie gaan bundelen en samenbrengen, dan wordt de weg naar een wereldvrede op gang gezet.
 
Oorlog is vooral een mannenzaak. Het zijn in eerste instantie juist de vrouwen die vrede kunnen brengen. Vrouwelijke energie is noodzakelijk om het geweld te stoppen. Vrouwen uit de gehele wereld: komt massaal naar Jeruzalem, om warmte en energie naar deze stad te brengen. Bezet de stad met uw aanwezigheid en gaat pas weg als de vrede een feit is. De nauwe steegjes binnen de stadsmuren zijn in eerste instantie het gebied van de mannen, die in hun winkeltjes hun nering trachten te verkopen. Maar boven deze straatjes ligt een immens openbaar toegankelijk dakencomplex, waar vooral de vrouwen uit de Oude Stad komen, omdat hun huizen er op uitkomen. Zij gebruiken dit dakenplein, dat precies ligt op de plek in de stad waar de Islamitische, Christelijke, Joodse en Armeense wijk samenkomen, om de was op te hangen en om een praatje te maken met andere vrouwen. Het is een uniek gebied, dat zich leent voor samenkomsten van vele honderden vrouwen.
 
Vrouwen van Jeruzalem; opent uw poorten voor vrouwen uit de wereld, geeft uw “zusters” begeleiding en onderdak. Zij zullen door middel van healings en meditatie rust in dit gekwelde gebied brengen en troost en hoop aan haar bewoners. De aanwezigheid van vrouwen draagt bij tot verzoening. De mannen uit de wereld kunnen zich solidair verklaren, door hun partners te laten gaan naar Jeruzalem. Juist de aanwezigheid van vele vrouwen is strategische zet in het proces om het geweld te staken. Mannen kunnen hun voorbeeld ook volgen. Het gaat immers niet om een strijd tussen vrouwen en mannen, maar om het aanzwengelen van de vrouwelijke energie in het Midden Oosten. Ook mannen kunnen helpen om deze ook bij hen aanwezige energie verder tot ontwikkeling te brengen.
 
Het ”vrij” geven van de ommuurde Oude Stad aan God, als een “Status Aparte” is de meest haalbare weg om uit de huidige impasse te komen. Israëlische en Palestijnse bewoners behouden dan hun eigen paspoort maar wonen niet meer in een gebied dat door een autoriteit van een specifiek land wordt overheerst. Het gaat een stapje verder het Genève-Akkoord uit 2003 waarin juist een gecompliceerde opdeling van de Oude Stad wordt voorgesteld. Door de eenheid van de stad te bewaren voorkomt men spanningen tussen bewoners, die veelal boven, onder of tussen heiligdommen leven waarvan de grenzen en eigendomsrechten vaak moeilijk te traceren en te verdelen zijn. Dit, terwijl deze heiligdommen al eeuwenlang naar tevredenheid van ieder door diverse religies worden beheerd en onderhouden. Door een permanente aanwezigheid van vrouwen op de daken van de Oude Stad, wordt de optie van het vrij geven van dit kleine stukje heiligdom aan God voor de strijdende partijen een waardige oplossing om tot een permanente vrede te kunnen komen.
 
Vanaf het voorjaar in 2007 moet een permanente bezetting van het dakencomplex door vrouwen een feit worden. Er bestaan voldoende contacten via vrouwengroepen, vredesbeweging en via spirituele netwerken, hier en in het Midden-Oosten, om een menselijke energiestroom naar Jeruzalem op gang te brengen. Vakanties kunnen door vrouwen bewust benut worden, om voor korte of langere tijd een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van vrede. In Amsterdam is de organisatie “Peace for Jerusalem” opgezet, die de krachten wil gaan bundelen; een mondiaal functionerend reisbureau, dat zorgt dat de vrouwen in contact komen met Palestijnse en Joodse vrouwen, die bezoeken organiseert naar de bezette gebieden, naar de controleposten van het Israëlische leger en zorgt voor samenkomsten op het pleinencomplex boven de stad. De aanwezigheid van zo vele vrouwen zal het geweld drastisch doen verminderen.
 
“Peace for Jerusalem” neemt het voortouw en zwengelt het vliegwiel aan van een stroming, een beweging naar Jeruzalem toe. Amsterdam, “Mokum” in het Hebreeuws, betekent: de plek waar het gebeurt. Dinsdag 11 juli a.s. is het zover. “Peace for Jerusalem” roept vrouwen in Amsterdam op hun verantwoordelijkheid te nemen en met een gedenklichtje naar “De Dokwerker” te komen. Van 22.00 tot 23.00 uur wordt rondom dit verzetsmonument een lichtcirkel gecreëerd. Waren het in de Tweede Wereldoorlog de mannen die opstonden om in verzet te komen, nu zijn het de vrouwen, die gaan zitten in een cirkel van licht, om een opkomende oorlog tot stilstand te brengen.
 
 
terug/back | de vredessite / nieuws 2006 |