menu
spacer
 
| de vredessite / nieuws 2012 |
 
 
 
Brief van Nobelprijswinnaars
"EU is zeker niet de kampioen van vrede die Nobel in gedachten had"

 
Bericht van Margot Kistemaker
 
10 december 2012 - Vandaag ontving de EU de Nobelprijs voor de vrede. Maar heeft de EU deze prijs wel verdiend? "Nee!" stellen Nobelprijswinnaars Mairead Maguire (Noord-Ierland), Aartsbisschop Desmond Tutu (Zuid-Afrika) en Adolfo Perez Esquivel (Argentinië).
 
Alfred Nobel wilde de Nobelprijs van de Vrede toe bedienen aan 'kampioenen van de vrede'. Bovengenoemde winnaars verstuurden eind november een brief aan de Nobel Foundation waarin zij betogen dat de EU allerminst een kampioen van de vrede is.
 
Zij stellen dat de keuze voor de EU niet correct is, onder meer omdat de EU zich niet ten doel heeft gesteld een gedemilitariseerde, mondiale vredesorde waar te maken. Ook staan de EU en haar lidstaten veiligheid toe die gebaseerd is op militaire macht en oorlogsvoering. De EU dringt niet op aan op een geweldloos alternatief.
 
In zijn testament legde Nobel precies uit wie de kampioenen van de vrede moesten zijn en de EU voldoet allerminst aan zijn voorwaarden, aldus de briefschrijvers. Ook stelde Nobel dat de prijs aan een persoon moet worden uitgereikt en dat de prijs betrekking moet hebben op het laatst versterken jaar.
 
Hieronder de Nederlandse vertaling door dewereldmorgen.be
 

 
De Europese Unie, door het Noors Nobelcomité uitgeroepen tot winnaar van de Nobelprijs voor de
Vrede 2012, is zeker niet een van de 'kampioenen van vrede' die Alfred Nobel in gedachten had
toen hij het doel in zijn testament vastlegde. We vragen het bestuur van de Nobel Foundation
om te verklaren dat het de prijs niet kan en wil betalen uit haar fondsen.

We zouden u willen herinneren aan de beslissing van de Zweedse Foundations Authority
(Länsstyrelsen) op 21 maart 2012, waarin het bestuur werd gevraagd om het doel dat Nobel in
zijn testament beschreef te onderzoeken. Er werd ook in onderstreept dat alle prijzen hieraan
moeten voldoen, en verklaard dat de Zweedse Foundations Act de hoogste autoriteit en
verantwoordelijkheid plaatst, ook voor de Noorse beslissingen in het bestuur van de Nobel
Foundation.

Ongeoorloofde vervorming van het doel van Nobel

In plaats van een niet-specifieke prijs voor 'vrede', legde Alfred Nobel in zijn testament van
1895 in precieze termen uit wie de kampioenen van vrede ('fredsförfäktare') zouden moeten zijn
wier werk hij wilde bemoedigen. Nobel had de intentie om het politieke werk voor een
gedemilitariseerde mondiale vredesorde (een 'folkens förbrödrande') te steunen, een orde
gebaseerd op samenwerking, recht en ontwapening.

Het Noorse Nobelcomité heeft de prijs geherformuleerd en hervormd op een manier die niet
conform de wet is. De keuze voor de EU voor de prijs van 2012 is niet correct op minstens twee
vlakken:

   1. de EU heeft niet als doel om de door Nobel omschreven gedemilitariseerde mondiale
      vredesorde waar te maken;
   2. de EU en haar lidstaten staan veiligheid toe die gebaseerd is op militaire macht en
      oorlogsvoering, in plaats van aan te dringen op de nood aan een alternatieve benadering.

Het doel van de Nobelprijs voor de Vrede is verduidelijkt door recent onderzoek. In 2008
publiceerde Frederik S. Heffermehl, een Noorse advocaat en auteur en voormalig vicepresident
van IPB, de eerst bekende juridische studie van de prijs en haar doel. In 2010 publiceerde hij
The Nobel Peace Prize. What Nobel Really Wanted (Praeger, 2010), met latere updates in het
Chinees, Fins en Zweeds (Leopard, 2011).

De zaak om de prijs van 2012 onwettelijk te laten verklaren, stoelt op feiten die breed bekend
zijn en genoemd in commentaren die volgden op de bekendmaking. We verzoeken de Nobel
Foundation om te handelen in verdediging van de Nobelprijs voor de Vrede en zijn schepper
Alfred Nobel.

Trouwe bevordering van de mondiale vredesorde van Nobel is de hoofdverantwoordelijkheid van
het comité. Zelfs al wordt enige flexibiliteit wat betreft de technische regels geaccepteerd,
dan nog is de prijs van 2012 problematisch met betrekking tot de woorden van Nobel 'het laatst
verstreken jaar', en dat de winnaar een 'persoon' zou moeten zijn.

We zouden een zorgvuldige verduidelijking van de Foundation waarderen.

Hoogachtend,

Mairead Maguire, Nobelprijswinnaar, Noord-Ierland

Aartsbisschop Desmond Tutu, Nobelprijswinnaar, Zuid-Afrika

Adolfo Perez Esquivel, Nobelprijswinnaar, Argentinië

Ook ondertekend door de volgende personen, uit eigen naam (de organisaties waaraan zij
verbonden zijn staan er enkel omwille van identificatie en relevantie):

Bruce Kent, voormalig voorzitter van het International Peace Bureau, IPB (VK)

Robert Hinde, professor, Movement for the Abolition of War (VK)

Peter Kolbe, bestuurslid, UNA-afdeling van Baden-Württemberg (Duitsland)

David Swanson, auteur, Warisacrime.org (VS)

Tomas Magnusson, medevoorzitter van het International Peace Bureau (Zweden)

Ståle Eskeland, hoogleraar rechten, Universiteit van Oslo, Noorwegen

Fredrik S. Heffermehl, advocaat en auteur (The Nobel Peace Prize), Noorwegen

(30 november 2012)

(uit het Engels vertaald door Leonie Hogervorst)

 
 
terug/back | de vredessite / nieuws 2012 |