Vredesduif met olijftak in snavel.

Kritiek op IKV Pax Christi

21-7-2010 Kerk en Vrede plaatst kritische kanttekeningen bij de bijdrage aan de defensiediscussie van IKV Pax Christi. De kritiek richt zich o.a. op het ontbreken van aandacht voor niet-militaire alternatieven voor het beschermen van burgers.

 

Hieronder volgt de tekst van het persbericht van Kerk en Vrede:

In een brief aan bestuur en directie van IKV Pax Christi meldt het bestuur van de vereniging Kerk en Vrede dat binnen de vereniging ontzet is gereageerd op de inhoud van de eind mei door IKV Pax Christi samen met Cordaid uitgebrachte policy brief “Bijdragen aan burgerbescherming – de Nederlandse krijgsmacht op weg naar 2030”.

Met deze policy brief beogen IKV Pax Christi en Cordaid een bijdrage te leveren aan de discussie over de toekomst van Nederlandse krijgsmacht die afgelopen voorjaar naar aanleiding van de toen verschenen ‘Verkenningen’ op gang gebracht had moeten worden. Op zich noemt Kerk en Vrede het een goede zaak dat een vredesorganisatie als IKV Pax Christi dit politieke moment aangrijpt en kan ze ook nog wel plaatsen dat daarbij voor IKV Pax Christi de ‘menselijke veiligheid’, het beschermen van burgers, het vertrekpunt vormt.

De kritiek van Kerk en Vrede op de policy brief richt zich dan ook vooral op het feit dat “IKV Pax Christi zich tot dit pleidooi beperkt en geen aandacht geeft aan:
- de bredere politiek context van de huidige veiligheidsdiscussie,
- de bredere discussie over de militaire invulling van de ‘verantwoordelijkheid om te beschermen'
- de politieke en economische omstandigheden waardoor de menselijke veiligheid in het geding is en aan
- de niet-militaire alternatieven die er zijn voor het beschermen van burgers.”

Terwijl IKV Pax Christi haar pleidooi baseert op menselijke veiligheid als moreel vertrekpunt, in de christelijke traditie staat en mede bijdraagt aan het kerkelijk spreken over oorlog en vrede had ze, volgens Kerk en Vrede, wel iets meer over dit vertrekpunt mogen schrijven. Bijvoorbeeld door te verwijzen naar de tijdens de Assemblee van 2006 door de Wereldraad van Kerken aangenomen verklaring over een Responsibility to Protect met de daarin beschreven opties en dilemma’s. Dan was er ook wel iets meer te zeggen geweest over de wijze waarop je als beschermer zou willen en kunnen optreden. Met name ook over de inzet van geweld.

Verder heeft Kerk en Vrede kritiek op de wijze waarop de policy paper van IKV Pax Christi vol staat met een taal die op zijn beurt “vol is van de Westerse dominante kijk op de rest van de wereld”. Zo lijkt het begrip ‘gordel van instabiliteit’ (waarmee een reeks conflictgevoelige landen in Centraal-Afrika, het Midden-Oosten en Centraal-Azië aangeduid wordt) een natuurverschijnsel aan te duiden “waarbij voorbijgegaan wordt aan de heel concrete oorzaken van die instabiliteit”

Over de diverse kritiekpunten maar juist ook over de vragen “op welke manier IKV Pax Christi vorm wil blijven geven aan haar worteling in de kerkelijke en christelijke traditie, juist ook als het om policy papers in de richting van politiek en krijgsmacht gaat (…) maar bovenal: hoe voorkom je dat je, door je gerichtheid op politiek en krijgsmacht, ook kritiekloos het daar heersende begrippenkader overneemt?” schrijft Kerk en Vrede graag met IKV Pax Christi nader in gesprek te willen gaan.

Vanwege het bredere belang van juist ook die twee laatste vragen is een afschrift van de brief naar de lidkerken van het IKV verstuurd.+

Bron: persbericht Kerk en Vrede, 12-7-2010