menu
spacer
13 april 2009:
Paasmars tegen de NAVO

 
Berichten uit Straatsburg
 
Speech van Rob Boogert bij de Paasmars
 
Een dikke week geleden vierde de NAVO haar 60 jarig bestaan in Straatsburg.
 
Voor dit feestje van het militair bondgenootschap hadden de Fransen (en Europese) veiligheidsdiensten uitgepakt met zo'n 30.000 man. De schattingen van het aantal tegendemonstranten lopen uiteen van 30 tot 50 duizend. Zij kregen te maken met een zeer repressief en gewelddadig politieoptreden. Achteraf blijken de autoriteiten erin geslaagd om (met behulp van de burgerlijke pers) deze gigantische opkomst van vredesdemonstranten en andersglobalisten (600 organisaties uit 33 landen) te criminaliseren.
 
Vele van u hebben wellicht de beelden op tv gezien van het rellende, stenengooiende en brandstichtende blackblock (zwarte blok).
 
Een beeld waarmee de vredesbeweging geen zieltjes wint, maar waar de autoriteiten garen bij spinnen. Want wat is er voor hen mooier dan het beeld dat de vredesbeweging uit relschoppers bestaat. Op hun kritiek en argumenten hoef je dan ook niet meer in te gaan.
 
Jazeker, ze waren er zo'n duizend, misschien wat meer in het zwart, gemaskerd en vol testosteron, adrenaline en boosheid. Ja, over hun strategie van confrontatie valt te twisten (en dat moeten we de komende tijd ook gaan doen).
 
Laat echter duidelijk zijn, dat het een kleine minderheid was en de meeste acties en demonstraties divers, kleurrijk en geweldloos waren.
 
Laat echter duidelijk zijn dat ook deze geweldloze demonstranten werden geconfronteerd met een bizar gewelddadig optreden van de Franse oproerpolitie: helikopters, traangas, shockgranaten, pepperspray, gummiknuppels, waterkannonnen, honden, paarden etc.
 
Laat echter duidelijk zijn dat het blackblock"geweld" peanuts is bij het oorlogsgeweld van de NAVO.
 
Laat echter duidelijk zijn dat de autoriteiten niet zaten te wachten op een goed verlopende anti-NAVO demonstratie en belang hadden bij confrontatie en het uit de hand lopen daarvan.
 
De signalen waren op voorhand al duidelijk:
  • Het Schengen-verdrag (vrij verkeer van personen) werd tijdelijk opgezegd en vele honderden werden aan de grens geconfronteerd met een inreisverbod.
  • Pas op het laatste moment kwam er toestemming voor de grote demonstratie van zaterdag maar wel in een buitenwijk en industriegebied op 10 km afstand van de top (wat nou vrije meningsuiting en demonstratierecht).
  • Alle aankondigings-acties en demonstraties werden geconfronteerd met verboden, politie-ingrijpen en vooral heel veel traangas.
  • Rondom het vredeskamp (permanent dag en nacht gespot door helikopters) waar in de loop van de week zo'n 5.000 demonstranten zich verzamelden waren al dagenlang kleine opstootjes en confrontaties met de politie die zeer aanwezig was met o.a. persoonscontroles, etc.
De politiek van de Franse autoriteiten was gericht op confrontatie en hoe begrijpelijk ook het blackblock heeft gehapt.
 
Hoewel er binnen de beweging voldoende ongeleide projectielen zijn met een teveel aan testosteron en adrenaline, er deelnemers waren uit veel gepolariseerdere samenlevingen (denk aan de banlieu-jongeren, het racaille (uitschot) zoals Sarkozy ze noemde), de confrontatiestrategie van het blackblock op zichzelf en de ontstane boosheid over het repressieve politieoptreden al een aardig mix voor een rel oplevert.
 
Toch moet ook de vraag gesteld worden of de autoriteiten het alleen hebben laten gebeuren of ook aangestuurd hebben.
 
Ervaringen uit het verleden (o.a. Genua, G8, Heiligendam) rechtvaardigen deze vraag.
 
Ook reist de vraag hoe het komt dat de brandweer bij de verschillende branden zo laat arriveerde of zo laat begon met blussen (terwijl ze soms op slechts enkele tientallen meters afstand stonden.
 
Antwoorden hierop komen wellicht in de toekomst nog.
 
Hoe komt het dat de demonstraties in Baden Baden en Kehl wel geweldloos zijn verlopen?
 
Had de Duitse politie wel en de Franse politie geen strategie van de-escalatie.
 
Toch moet gezegd dat ondanks alle meningsverschillen over strategie en actievormen wij als vredesactivisten meer gemeen hebben met het blackblock dan met de autoriteiten.
 
Hun gerechtvaardigde woede over de verhoudingen in de wereld, delen wij. (blijf met je gore rotpoten van ons verdomde K.. Black Block, of zoiets)
 
Hoewel in een totaal andere orde van grootte heeft ook de Afghanistan-top in den haag 31 maart jl. laten zien dat vrije meningsuiting en demonstratierecht niet goed samengaan met dergelijke (militaire, economische of geopolitieke) toppen.
 
Ook hier werd onder het mom van veiligheid en openbare orde de demonstratie van het Comité Stop NAVO tegengewerkt en naar het malieveld verbannen.
 
Ook hier draconische veiligheidsmaatregelen. Den haag was wel in staat om 60 delegaties te faciliteren maar niet om 100 vredesdemonstranten een acceptabele plek voor hun kritisch geluid te bieden. Een stad van internationaal recht en vrede onwaardig. Het lijkt erop dat onwelgevallige meningen buiten beeld moeten worden gehouden.
 
In een cynische bui, zou je Den Haag een black-block gunnen.
 
Al met al democratie of NATOcratie.
 
Laat duidelijk zijn dat dergelijk toppen alleen mogelijk zijn met draconische 'veiligheids- en openbare orde maatregelen. Omdat ze kennelijk bang zijn voor dat kritische tegengeluid.

 
 
terug/back | Paasmars 2009