menu
spacer
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2010 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 14, 2010
5 april

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
Iran, Israël en een mogelijke misrekening van Obama
 
De kennelijke wens van president Obama om "krachtiger op te treden" tegen Iran en "binnen een paar weken, geen maanden" met nieuwe sancties te komen, roept bij mij de vraag op of zijn berekening is dat hij daarmee beter in staat zal zijn om wat echte druk op Israël uit te oefenen door Iran met succes te dwingen om het spel op zijn manier te spelen. Als Obama dat denkt, dan zou hij wel eens in een positie terecht kunnen komen of gebracht worden waarin hij opnieuw vernederd wordt.
 
Van de ene kant zou je kunnen redeneren dat hij, als hij de Iraniërs kan overtuigen om aan zijn eisen over de ontwikkeling van een nucleair programma tegemoet te komen, vervolgens tegen Israël zoiets zou kunnen zeggen als: "Ik heb de Iraanse dreiging geneutraliseerd, nu moeten jullie absolute prioriteit geven aan het vrede sluiten met de Palestijnen."
 
Het probleem met deze denkwijze is dat hij negeert dat de leiding van Israël de Iraanse dreiging niet opspelen omdat ze werkelijk denken dat een Iran met kernwapens een bedreiging zou vormen voor het bestaan van de zionistische staat, maar omdat de beweerde dreiging een effectieve manier is om de vrijheid van het Witte Huis om Israël onder druk te zetten te beperken.
 
Dus zelfs als Obama van Iran zou krijgen wat hij wil, vergroot dat zijn kansen niet om Israël klein te krijgen. Vanuit dat perspectief zou Obama opnieuw worden vernederd. Maar er is nog een veel erger, zelfs catastrofaal scenario.
 
Stel dat snelle en krachtige nieuwe sancties geen verandering van de politiek van Teheran teweeg brengen? Obama zou dan zichzelf in een hoek hebben gebokst, waarin hij ofwel de optie heeft om te zeggen, "We moeten maar leren leven met het feit dat Iran mogelijk kernwapens bezit," ofwel Israël groen licht moet geven om Iran aan te vallen en daarmee het risico te lopen de VS mee te laten slepen in een oorlog die uiteindelijk het hele Midden-Oosten in brand zet en de wereldeconomie ruïneert.
 
Dat zou nog eens een misrekening zijn.
 
Alan Hart (VS), 31 maart 2010
 

 
Wat onze militairen ons niet vertellen
 
We kunnen nu een Canadese militaire variant bedenken op de oude filosofische kwestie over de boom die omvalt in een bos. Als er door de Taliban een raket wordt afgevuurd op de grote Canadese basis in Kandahar en niemand maakt daar melding van: is de aanval dan werkelijk gebeurd of is het alleen maar een oorlogsfantoom?
 
Het is een feit dat het Canadese leger regelmatig bepaalde oorlogshandelingen wegschrijft uit hun persberichten. Sterker nog, het leger eist ook dat Canadese verslaggevers die embedded meegaan met de troepen, zwijgen over deze gebeurtenissen.
 
Tijdens een recent bezoek aan de basis Kandahar Airfield moest ik me samen met de rest snel op de vloer van de briefing room laten vallen toen de sirenes loeiden om te waarschuwen voor inkomende Talibanraketten. De raketten zijn echt genoeg. Wat ze maakt tot oorlogsfantomen is het dringende verzoek van de militairen dat de journalisten er nooit melding van maken in hun verslagen.
 
De raketten lijken vrijwel nooit schade aan te richten, maar de pogingen zelf zijn veelzeggend voor de taktiek van de Taliban, hun hardnekkigheid en bewegingsvrijheid dicht bij de Canadese basis. Op sommige dagen worden er wel vijf raketten op onze basis afgevuurd, maar de mensen thuis horen er nooit iets over.
 
Bij een vorig bezoek drie jaar geleden, gingen de militairen er prat op dat de raketaanvallen praktisch gestopt waren vanwege intensieve anti-raketpatrouilles. Nou, het zijn er nu weer heel veel, maar dat zou ik nooit hebben geweten als ik niet ter plekke naar de vloer had moeten duiken.
 
Het excuus van de Canadese strijdkrachten is dat de Talibanguerrilla's uit verslagen in de media te weten zouden kunnen komen of hun raketten al dan niet doel hadden getroffen en daardoor beter kunnen mikken. Dat is een legitiem bezwaar, hoewel het vuur van de Taliban niet bepaald geavanceerd is. De raketten worden inderhaast onder een ruwe hoek op de grond opgesteld en afgevuurd, meestal zonder effect. Ik accepteer de noodzaak voor voorzichtigheid en wil niet de exacte tijd of plaats van deze voorvallen beschrijven. Maar er zouden toch grenzen aan al deze geheimzinnigheid moeten zijn.
 
Ik maak met echt zorgen dat een totaal voor het aantal aanvallen op Canadezen nooit naar buiten wordt gebracht. Zelfs niet na dagen of weken, na een veilig tijdsverloop. Het gaat niet alleen om de raketaanvallen die niet worden gerapporteerd. Het werkelijke niveau van de gevechten van de Canadezen in de provincie Kandahar wordt al jaren voor ons geheim gehouden. Dat is de reden dat het kan lijken alsof er dagen of weken lang in Kandahar niets gebeurt tussen de incidentele fatale gevallen van bermbommen in. Maar in zo'n periode kunnen er felle vuurgevechten met Canadese troepen zijn of mortieraanvallen op onze buitenposten, die niet worden gerapporteerd in de media tenzij er ernstige slachtoffers aan onze kant zijn.
 
Brian Stewart voor CBC News (Can.), 17 maart 2010
 

Onvertaalde berichten:

Congres bemoeilijkt sanctiestrategie Obama
President Barack Obama hoopt dat een betrekkelijk vlotte goedkeuring door de VN-Veiligheidsraad van een nieuwe ronde sancties tegen Iran de druk in Washington wat van de ketel zal halen om strengere maatregelen tegen Teheran te nemen. Maar deze hoop zal waarschijnlijk ijdel blijken als de machtige Israël-lobby - naar verwacht wordt - grote druk zal gaan uitoefenen om het Congres te bewegen tot harde éénzijdige sancties.
Inter Press Service (Int.), 1 april 2010
 
Pakistan beschuldigt Afghanen van vrijlating Taliban-strijders
Afghanistan heeft Talibanstrijders vrijgelaten die gevangen waren genomen in Pakistan en uitgeleverd aan de regering-Karzai. Dit heeft een groeiende kloof doen ontstaan tussen de buurlanden in hun strijd om de opstandelingen te verslaan, aldus drie hogere Pakistaanse functionarissen.
Washington Examiner (VS), 31 maart 2010
 
"Berichtgeving" over Iran zou bekend moeten klinken
Fox News heeft op dit moment een artikel bovenaan zijn website met als kop: "CIA zegt dat Iran dichterbij productie kernwapen komt". Het bericht begint met een alarmerende bewering - die categorisch onwaar is.
Glenn Greenwald in Salon (VS), 31 maart 2010
 
Soldaten sloegen alarm over slecht toezicht op lot Afghaanse gevangenen
Zes maanden nadat de Canadese regering-Harper pochte over verbeterde garanties voor gevangenen hebben Canadese topmilitairen die verantwoordelijk zijn voor het overdragen van gevangenen aan de Afghanen geklaagd dat ze in het duister moeten tasten over de gezondheidstoestand van overgedragen gevangenen.
The Globe and Mail (Can.), 31 maart 2010
 
Iraakse verkiezingen: winnaars en verliezers
Zeven jaar na de Amerikaanse invasie van Irak, en ondanks de aanwezigheid van meer dan honderdduizend manschappen op Iraakse grond, is de rol van de VS in hoge mate afgenomen, zoals de meest recente verkiezingen in het land lieten zien.
CounterPunch (VS), 31 maart 2010
 
Pentagon overweegt onbemande raketten naar Somalië te sturen
Het Pentagon overweegt om onbemande verkenningsvliegtuigjes en andere beperkte militaire steun naar Somalië te sturen als steun aan een offensief van de Somalische regering tegen opstandelingen met banden met al-Qaida, aldus Amerikaanse functionarissen. Dit zou deel uitmaken van een behoedzame operatie om de Amerikaanse militaire hulp aan het onbestuurbare Afrikaanse land op te voeren.
Associated Press (VS), 30 maart 2010
 
Nieuwe heersende elite Irak toont minachting voor kiezers
Democratie is - als het tenminste iets voorstelt - verankerd in de "rule of law", het daadwerkelijk van kracht zijn van de wet. Hierbij is iedereen gelijk voor de wet, zonder schimmigheid, angst of voortrekkerij. De Iraakse verkiezingscampagne en de nasleep ervan wijzen echter beide op fundamenteel tekortschieten van de "rule of law" van Irak en de onwil van politici op sleutelposities om zich te houden aan de democratische spelregels.
The Guardian (GB), 29 maart 2010
 
Het moeras van de "Lange Oorlog"
Zonder publiek of parlementair debat heeft een deel van het Pentagon en zijn meelopers een doctrine omarmd die bekend staat als de "Lange Oorlog". Deze voorziet een "boog van instabiliteit", veroorzaakt door opstandige groepen van Europa tot aan Zuid-Azië, die ergens tussen de vijftig en tachtig jaar zal duren. Volgens een van de architecten van deze doctrine zijn Irak, Afghanistan en Pakistan niet meer dan "kleine oorlogjes temidden van een grote".
Los Angeles Times (VS), 28 maart 2010
 
Allawi's overwinning
De vroegere Iraakse premier Iyad Allawi kwam uit de verkiezingen tevoorschijn met een bonte verzameling van 91 parlementszetels, tegen 89 voor de huidige premier Maliki. Het lijkt er vies uit te gaan zien. Er gaat, zo lijkt het, vuil gespeeld worden.
The Nation (VS), 27 maart 2010
 
CIA-document onthult plannen om Europese opinie te manipuleren over Afghanistan
Kennelijk opgeschrikt door de val van de Nederlandse regering over de betrokkenheid van dat land in Afghanistan heeft de CIA een strategievoorstel opgesteld om het - naar men vreest - "in duizelingwekkende vaart" instorten te voorkomen van de steun voor de oorlog in Afghanistan onder de Europese bondgenoten.
The Raw Story (VS), 26 maart 2010
 
Tony-gate: Blair stuit op olie in Irak
In de drie jaar sinds hij aftrad als premier heeft Blair meer dan 30 miljoen dollar opgestreken uit zijn geheime transacties met een Zuidkoreaans olieconcern, UI Energy Corporation. Ondanks zijn verwoede pogingen om de band met UI geheim te houden verspreidt het verhaal zich als een lopend vuurtje door Groot-Brittannië.
Information Clearing House (VS), 26 maart 2010
 
Déjà vu in Marjah
Manschappen van de Verenigde Staten zijn op dit moment nog steeds verwikkeld in een aanval op een naar verluidt belangrijk Taliban-bolwerk in Marjah in het zuiden van Afghanistan. "Een niet genoemd doel", zo bericht de Washington Post, "is om een project te redden waar de VS meer dan vijftig jaar geleden mee begon." Kunt u dat nog eens zeggen?
CounterPunch (VS), 26 maart 2010
 

 
 

 
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2010 |