Apenrots
Met Benjamin N. is toch ook niet te praten. Waarom van het voormalige mandaatgebied Palestina dan niet ook een apenrots gemaakt. Komt dat omdat vluchtelingenstromen pas echt erg zijn als ze ons aan de Holocaust doen denken? Maar die vaak getrokken vergelijking gaat mank. Dan zouden immers ook de Palestijnse vluchtelingenstromen in de beschouwing moeten worden betrokken. Zo vaak ook als sinds de stichting van de staat Israël Palestijnen uitzetting naar Jordanië boven het hoofd hing. Het Hasjemitisch koninkrijk voor de Palestijnen, de Westoever voor Israël. Rechts Israël droomt er nog van.
Niet voor niets kijkt de kersverse koning van Jordanië, Abdallah al sinds de kroning benauwd om de hoek van zijn geruite hoofddoek heen. Zo veilig is hij niet. Op zijn vader zijn zo’n dertig moordaanslagen gepleegd. Mag hij nu? Wat zijn aan de kant gezette oom Hassan niet wilde, alle Palestijnen in Jordanië alle burgerrechten geven, wil hij nu verwerkelijken onder een nieuwe minister.
Ik gun de Palestijnen hun gelijkberechtiging. Maar in de NRC stond onlangs dat de Jordaanse Palestijnen Arafat niet mogen, omdat hij hen in de steek heeft gelaten en diezelfde Arafat zou nu in Jordanië zijn kansen ruiken. Aldus Israëlische zegslieden. Aldus de NRC.
Maar ik vrees dat Benjamin zijn kansen ook ruikt.
Europa en de VS moeten, als het om de soevereiniteit van een Palestijnse staat gaat, maar eens een datum en een grondgebied noemen. Arafat heeft 4 mei genoemd, maar het is nog niet duidelijk of dat doorgaat, omdat Europa uitstel wil. Wat is daar het voordeel van?
Vluchtelingenstromen hebben een oorzaak. Samen met de Verenigde Staten kan hij best gedijen in een versnipperde Arabische wereld. Maar voor de vrede is het toch echt beter als de verdeeldheid plaats maakt voor samenwerking. Wat Benjamin N. betreft, één Milosevic is genoeg.