29-2-2016 Tweewekelijkse selectie van ander nieuws, gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'. In deze editie met o.a.:
- Kan de vernietiging van Syrië enkele zin hebben?
- Meer wapens naar Saudi-Arabië: meer conflicten in het Midden-Oosten
- De drone-propaganda van Michael Hayden
en nog meer 'ander' nieuws uit het Midden-Oosten.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
==============================
Vertaald bericht:
Een plaag van Zwarte Zwanen in het Midden-Oosten
Vrienden en bondgenoten van Amerika in het Midden-Oosten waren er meer dan een kwart eeuw lang aan gewend om erop te vertrouwen dat de Verenigde Staten eenzijdig op zou treden tegen grote verstoringen van de regionale orde. Hoewel ze het niet altijd eens waren met de daden van de VS, gingen ze er als vanzelfsprekend van uit dat hun Amerikaanse vrienden bij elke crisis het zware werk voor hun rekening zouden nemen. Om het wat bot te zeggen, ze reden gratis mee met een zeer kostbare politiek, die in wezen de belangen van de VS definieerde als samenvallend of op zijn minst congruent met die van onze vrienden en bondgenoten.
De regering Obama hanteert een veel beperktere definitie van de belangen van de VS en regionale staten zoals Israël en Saudi-Arabië zijn zeer ontevreden met wat zij zien als het uitblijven van Amerikaanse steun. Critici van de regering Obama noemen het een gebrek aan leiderschap. Maar ondanks de retoriek die hoort bij een campagne voor de presidentsverkiezingen is het onwaarschijnlijk dat één van de kandidaten, als president, zou terugkeren naar een politiek die politiek en financieel kostbaar was, vaak alleen in de verte verband hield met werkelijke belangen van de VS en leidde tot herhaalde mislukkingen. De proactieve interventie van de VS in elke crisis in het Midden-Oosten was een historische afwijking, al werd die in de loop van de tijd gezien als de regel.
(N.B. Zwarte Zwanen zijn gebeurtenissen, die voordat ze plaatsvinden als zeer onwaarschijnlijk of zelfs als onmogelijk worden beschouwd, totdat ze zich in de werkelijkheid voordoen. In het artikel worden als voorbeelden genoemd: de door Saoedi-Arabië geleide olieboycot van 1973, de Iraanse revolutie en de Arabische Lente.)
Lees het hele artikel van Gary Sick bij LobeLog (VS), 24 februari 2016
==============================
Onvertaalde berichten:
Heeft de vernietiging van Syrië enkele zin?
Vijf jaar na het begin van het conflict in Syrië - met tenminste 250.000 doden, 3 miljoen vluchtelingen en 6,5 miljoen mensen binnen het land zelf op de vlucht, en vernietigde steden, economie en cultureel erfgoed - kan iedereen zien dat niemand destijds geluisterd heeft naar simpele vuistregels voor conflictoplossing. De zelfbenoemde vredestichters van de internationale gemeenschap - presidenten, premiers en ministers van Buitenlandse Zaken van de VS, de andere Navo-landen, Rusland, enzovoorts - hebben zo'n beetje alles gedaan, behalve dat.
Jan Oberg in TFF (Transnational Foundation for Peace & Future Research, Zweden), 26 februari 2016
Meer wapens naar Saudi-Arabië: meer conflicten in het Midden-Oosten
Er was een tijd dat wapenverkopen aan de Saudi's meer over geld en politiek gingen dan over het daadwerkelijke uitvechten van conflicten. De miljardenverkopen werden gezien als een manier om Amerikaanse wapenfabrikanten een steun in de rug te geven en iets terug te verdienen van het geld dat de VS uitstroomde om Saudische olie te kopen. Het idee dat de Saudi's hun door de VS geleverde wapens nooit zouden gebruiken kon echter het raam uit toen de Saudische interventie in Jemen begon.
William D. Hartung on LobeLog (VS), 25 februari 2016
Kerry waarschuwt voor uiteenvallen Syrië. Maar is dat realistisch?
Terwijl de besprekingen in Genève over een staakt-het-vuren in Syrië doorgingen zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry in een telefoongesprek met andere diplomaten: "misschien is het wel te laat om Syrië bij elkaar te houden als we nog langer wachten." Er zijn echter redenen om hieraan te twijfelen.
Juan Cole on Informed Comment (VS), 25 februari 2016
De drone-propaganda van Michael Hayden
In de zondagseditie van 21 februari publiceerde de New York Times een opiniestuk van de vroegere CIA-directeur Michael Hayden. Toen hij nog hoofd van de CIA was gaf Hayden toestemming voor 48 aanvallen met drones die 532 doden tot gevolg hadden, waarvan bij tenminste 144 bekend is dat het burgerdoden waren. De strekking van het artikel? Om Amerika veilig te houden hebben we oorlogsvoering met drones nodig.
Antiwar.com (VS), 24 februari 2016
Doden door sancties
Toen ze nog minister van Buitenlandse Zaken van de VS was, zei Madeleine Albright - de uitspraak is berucht geworden - dat de prijs van naar schatting 500.000 kinderen die stierven als gevolg van Amerikaanse sancties tegen Irak "niet te hoog was". Het was een bekentenis dat Washington bereid is om schijnbaar niet-dodelijke maatregelen te steunen op een dermate veelomvattende manier dat ze de massale dood veroorzaken van mensen die zelf niet in staat zijn om enige invloed uit te oefenen op het beleid van hun regering.
The Unz Review (VS), 23 februari 2016
Is Guantánamo nog steeds open in 2050?
Is Guantanámo over tien jaar nóg open? En in 2050, een halve eeuw nadat het gevangenkamp in gebruik genomen werd? Moeten we over jaren en jaren nog steeds protesteren op de grimmige verjaardag van deze plek van onrecht, marteling en gevangenschap zonder vorm van proces? We hopen van niet, en onlangs zagen we dat president Obama de overtuiging deelt dat Guantánamo dicht moet.
Amnesty International Blog (Internationaal), 23 februari 2016
Hoe een roze bloem de enige supermacht ter wereld versloeg
Als je de Gordiaanse knoop zou doorhakken van de wirwar die de Afghaanse oorlog is, zou je ontdekken dat de grootste beleidsparadox van deze eeuw aan de wortel ligt van het Amerikaanse falen: de massieve militaire Moloch van Washington is tot staan gebracht door een roze bloem, de opiumpapaver.
TomDispatch (VS), 21 februari 2016
ISIS en de 'oorlog tegen terreur'
Wie de positie van ISIS wil begrijpen moet rekening houden met vier elementen: de toename van steun voor de beweging onder andere islamistische groepen, de uitbreiding van de groep in Libië, een verslechterende situatie in Afghanistan, en het potentieel voor meer acties buiten het Midden-Oosten.
openDemocracy (VS), 19 februari 2016
De Saudische slachtpartij in Jemen
Amerikaanse steun voor het Saudische regime wordt voortgezet ondanks de invasie in Jemen en de humanitaire ramp die dit tot gevolg had. Mochten de Verenigde Staten zich nog steeds verwonderen over de vraag waarom de mensen in de regio nog steeds onderdak bieden aan de ergste terroristen: de reden ligt er ten dele in dat de VS bondgenootschappen gesloten heeft met dictators omwille van de olie en de stabiliteit van corrupte regimes.
Foreign Policy in Focus (VS), 19 februari 2016
Kan een bomexplosie in Ankara de uitkomst van de oorlog in Syrië veranderen?
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan en zijn islamistische medestanders denken dat ze de schuld voor de bomaanslag van 17 februari in de hoofdstad kunnen leggen bij de Koerdische YPG, zodat Obama de relaties met de YPG moet verbreken, ondanks het feit dat deze Koerdische militie de VS helpt om ISIS in Syrië te verslaan. En dat zou weer betekenen dat Obama moet steunen op Turkije om voetsoldaten te leveren, wat precies in het straatje van Erdogan zou passen - vooropgesteld dat Washington zijn hele rijtje eisen zou inwilligen.
CounterPunch (VS), 19 februari 2016
Obama's bedrog over de 'gematigde' Syrische rebellen
President Obama, die ooit het idee van 'gematigde' Syrische rebellen een "fantasie" noemde, houdt die fictie niettemin in stand om het feit te verhullen dat veel van die 'gematigde rebellen' zij aan zij vechten met jihadi's van al-Qaida. Een ongemakkelijke waarheid die een einde aan de burgeroorlog in Syrië aanzienlijk compliceert.
Gareth Porter on Consortiumnews.com (VS), 16 februari 2016
Bereid je voor op de instorting van het Saudische koninkrijk
Saudi-Arabië is helemaal geen staat. Het kan nog het beste omschreven worden als een politieke onderneming met een slim maar uiteindelijk onhoudbaar business model, of als zó corrupt dat het nog het meest lijkt op een criminele organisatie.
Carnegie Endowment for International Peace (Internationaal), 16 februari 2016
29-2-2016