10-9-2021 Het is in de huidige politieke sfeer geen evidentie voor jonge Israëli's om militaire dienstplicht te weigeren omwille van de bezetting van Palestina. De machthebbers in Israël en de VS willen dit protest zo stil mogelijk houden en de grote media wereldwijd zwijgen er welwillend over. De 18-jarige Shahar Perets legt uit waarom zij haar beslissing genomen heeft.

Noot: Shahar schreef deze brief op 29 augustus, twee dagen voor haar oproepingsdatum. Zij werd op 31 augustus onmiddellijk aangehouden en in afwachting van een proces werd ze tien dagen aangehouden, samen met Eran Aviv (hij weigert zijn dienstplicht nog verder te zetten).

Hallo, mijn naam is Shahar. Ik ben 18 jaar oud en ik woon in Kfar Yona, Israël. Over twee dagen (op 1 september) kom ik aan in het Israëlische militaire aanmeldingscentrum waar ik zal verklaren dat ik weiger te worden ingelijfd. Waarschijnlijk zal ik kort daarna naar de gevangenis worden gestuurd.

Precies 6 jaar geleden, in de zomer tussen mijn 8ste en 9de klas (1ste en 2de middelbaar), ging ik naar een zomerkamp voor Israëlische en Palestijnse jongeren. Daar ontmoette ik voor het eerst Palestijnse jongens en meisjes, kinderen zoals ik. Zij werden mijn vrienden.

Sindsdien ben ik elk jaar naar dat zomerkamp gegaan. Vandaag, 6 jaar later, weiger ik de mensen die ik die zomer en elke zomer sindsdien heb ontmoet, pijn te doen. Ik weiger hun families pijn te doen of de miljoenen Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza leven.

Gedurende de voorbije 6 jaar kon ik elke dag kiezen wat ik wilde doen en hoe ik wilde leven. Ik kon veilig naar school gaan, mijn jeugdgroep bijwonen en ik sliep 's nachts goed. Ik kon me vrij bewegen en ik had een schuilplaats tijdens de oorlogsbombardementen.

Ik kon mijn mening uiten, demonstraties bijwonen zonder gearresteerd te worden, activistische groepen oprichten en gemakkelijk door de controleposten op de Westelijke Jordaanoever komen. Ik kan stemmen bij de verkiezingen. Ik kan mijn leven leiden met volledige mensenrechten en burgerrechten.

Mijn vrienden van die zomer 6 jaar geleden delen daarentegen noch mijn levenservaringen, noch mijn voordelen. Zij kunnen niet vrij reizen. Zij brengen de dag door vol zorgen dat er 's nachts een gewapende soldaat boven hun bed zal staan. Ze hebben geen fysieke of emotionele veiligheid en ze ontberen politieke vrijheden.

Ze kunnen niet stemmen om een regering te kiezen die hun leven beheerst en hen worden de meest elementaire rechten ontzegd die wij als vanzelfsprekend beschouwen. Zelfs het recht om bezwaar te maken tegen het onrecht dat hun door de Israëlische bezetting wordt aangedaan hebben ze niet.

Ik weiger deel te nemen aan een racistisch gewelddadig systeem dat Palestijnen elke dag van hun leven pijnigt. Elke dag breken Israëlische soldaten in Palestijnse huizen in. Elke dag arresteert het Israëlische leger Palestijnse kinderen en ontzegt het Palestijnse boeren de toegang tot hun land.

Het militaire systeem dat jarenlang de bezetting heeft gediend sluit vandaag elke mogelijkheid uit voor Palestijnen om zich vrij te bewegen en beperkt tegelijkertijd de toegang tot schoon water of tot goede gezondheidszorg.

Ik hoop dat mijn weigering om in het Israëlische leger te dienen een verschil zal maken, ook al is het maar een klein verschil. Ik hoop dat mijn beslissing het bewustzijn zal vergroten en andere Israëli's ertoe zal brengen kritisch na te denken over dingen die velen als "natuurlijk" hebben beschouwd.

Ik vind dat we allemaal verantwoordelijkheid moeten nemen, niet alleen voor onszelf, maar voor iedereen die tussen de rivier de Jordaan en de Middellandse Zee woont. Ik hoop dat mijn weigering om deel te nemen aan een onderdrukkend systeem de Israëli's zal doen inzien dat we kunnen kiezen om anders te handelen en het geweld te stoppen, en dat er met deze bewustwording terug hoop zal zijn.

Ook u kunt helpen om deze toestand recht te zetten. U kunt informatie delen met mensen die u kent over de voortdurende mensenrechtenschendingen van miljoenen Palestijnse burgers die onder Israëlische bezetting leven op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza, en anderen helpen de waarheid te zien.

Als we onze krachten bundelen en op een geweldloze manier bezwaar maken tegen de apartheid, de onderdrukking en het geweld, zowel binnen Israël als daarbuiten, kunnen we misschien dit historische onrecht rechtzetten en beginnen met het opbouwen van een beter leven, een veilig leven, een rechtvaardig leven voor zowel het Joodse als het Palestijnse volk.

In solidariteit

Shahar

Deze open brief verscheen op de website van het Refuser Solidarity Network, dat financiële en morele steun geeft aan dienstweigeraars in Israël. Tevens biedt de organisatie informatieprogramma's aan in Israël en in de VS over hun strijd en over de inhoud van hun principiële verzet tegen de bezetting. Je kan de organisatie financieel steunen via deze link. Vertaling Lode Vanoost.

Deze bijdrage is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 2.0 België licentie.

Bron: De Wereld Morgen