Vredesduif met olijftak in snavel.

Migratiebeleid EU

24-5-2018 De Europese Unie heeft de mensenrechten, democratie, vrijheid en de menselijke waardigheid bij het huisvuil gezet door haar grensbeleid uit te besteden aan autoritaire regimes, dat stelt een nieuw rapport van Transnational Institute en Stop Wapenhandel.

 

De Europese samenwerking met derde landen rond migratiecontrole heeft niet alleen autoritaire regimes versterkt. Het heeft ook geleid tot een groeimarkt voor wapenbedrijven, ondergraaft de mensenrechten en verschuift geld voor ontwikkelingshulp naar grensbewaking.

 

Het rapport 'Expanding the Fortress' bestudeert de snelle groei in de externalisering van de grenzen en de akkoorden die daar sinds 1992 aan vooraf zijn gegaan. Grenscontrole is een centrale doelstelling geworden van het Europees buitenlands beleid, inclusief in haar ontwikkelings- en handelsbeleid. Deze maatregelen omvatten training van veiligheidstroepen, donaties van helikopters, patrouilleschepen en voertuigen, surveillance-technologie, de uitbouw van biometrische systemen en deportatie-akkoorden met derde landen.

 

Het rapport bekijkt van nabij 35 landen die door de EU als prioritair worden beschouwt en komt tot de vastelling dat:

- 48% (17) van die landen een autoritaire regering hebben en maar vier landen als democratisch gelden.

- 100% (35) van de landen een extreem of groot risico vormen voor de mensenrechten.

- 51% (18) van de landen vallen in de categorie "lage menselijke ontwikkeling"

 

Niet enkel hebben de Europese Unie en haar lidstaten akkoorden met deze landen gesloten, ze knijpen ook een oogje dicht voor schendingen van de mensenrechten. Bovendien levert Europa financiële en materiële steun aan exact die 'veiligheidstroepen' die het meest verantwoordelijk zijn voor repressie en schendingen van de mensenrechten.

 

Het rapport neemt de samenwerking met Turkije, Libië, Egypte, Soedan, Niger, Mauritanië en Mali onder de loep. De resultaten zijn duidelijk. Deze regimes zijn door de Europese steun enkel versterkt in hun repressie van middenveldorganisaties en geweld en repressie van vluchtelingen. Kwetsbare vluchtelingen zijn hierdoor verplicht om andere, meer gevaarlijke routes te nemen waardoor ze nog meer afhankelijk zijn van mensensmokkelaars. Dit heeft geleid tot een toenemend aantal doden op de Middenlandse Zee en in Noord Afrika.

 

De toename aan fondsen voor grenscontrole komt voornamelijk de wapen- en veiligheidsindustrie ten goede. Deze industrie ziet in grensbeveiliging en surveillance een nieuwe, opkomende markt. Prominente winnaars van grensbeveiligingscontracten zijn onder andere Thales en Airbus, belangrijke wapenexporteurs naar conflictgebieden. Ook de Turkse wapenindustrie profiteert van Europese fondsen voor grensbeveiliging. Zo zijn Alsensan en Otokar twee opvallende voorbeelden van Turkse wapenbedrijven die voor miljoenen euro's aan bestellingen hebben ontvangen dankzij Europees geld.

 

Lees hier het hele rapport.

Bron: Ik stop wapenhandel