13 april 2009:
Paasmars tegen de NAVO
Paasmars tegen de NAVO
De NAVO, een gruwelijk monster van Frankenstein
Speech van Dwarslezer bij de Paasmars
Mede-vredevrienden,
Omdat we vandaag hier de 60e verjaardag van de NAVO betreuren, leek het me een goed idee om enkele woorden te wijden aan de NAVO, een gruwelijk monster van Frankenstein.
In mijn jeugd leerde ik dat de NAVO ons beschermde tegen het enge communisme, maar ik hoop in de volgende minuten in staat te zijn die organisatie een beetje anders te kunnen belichten -als het ware via de achterdeur- dan dat gebeurt door de Nederlandse massamedia - en al zeker door de Nederlandse overheid.
Om te beginnen wil ik daarom dat vermaledijde communisme of - zoals het door velen, ook door regeringen, genoemd werd - die Russen een beetje in perspectief plaatsen. Ik zal zeker niet beweren dat Stalin een toffe man was, want onder zijn leiding is er in de Sovjet Unie heel wat onrecht geschied. Toch mogen we niet vergeten dat zonder de militaire druk van diezelfde Sovjet Unie West-Europa misschien wel nooit bevrijd zou zijn. Pas toen de Sovjettroepen snel naar het Westen trokken, vonden de Verenigde Staten en Groot-Brittannië dat het tijd werd om West-Europa te gaan 'bevrijden', omdat ze anders een belangrijk afzetgebied voor hun producten kwijt zouden raken. Dat is dan ook de reden waarom niet eerst heel Nederland bevrijd werd. In plaats daarvan werden de Hollandse provincies veroordeeld tot een vermijdbare hongerwinter. Immers, het was zaak een zo groot mogelijk deel van Duitsland te bezetten voordat de 'Russen' dat zouden doen.
Het is dan ook uitermate vreemd (denk aan het spreekwoord van de waard en zijn gasten), dat meteen nadat de vrede gesloten werd onder leiding van Churchill een tegen de Sovjet-bondgenoten gericht plan werd opgemaakt, de op 22 mei 1945 gepubliceerde Operation Unthinkable . De bedoeling van dit plan was, zoals vermeld in artikel 2, letterlijk "aan Rusland de wil van de Verenigde Staten en het Britse Rijk op te leggen".
We mogen weliswaar blij zijn dat de Verenigde Staten dit plan niet goedkeurden, want an-ders was de Derde Wereldoorlog bijna naadloos op de Tweede Wereldoorlog gevolgd, maar het tekende toch het begin van de Koude Oorlog, die uiteindelijk ook bedoeld was om de Sovjet-Unie en haar satellietstaten economisch uit te putten door hen te dwingen zoveel mogelijk middelen te concentreren op de bewapeningswedloop. De voordelen daarvan zijn duidelijk: de bevolking van het Sovjetblok zou in armoede moeten leven, wat propagandisch gunstig was, en de wapenindustrie in de Verenigde Staten kon met een verwijzing naar de Sovjet-dreiging de westerse regeringen onder druk zetten om zich sterk te bewapenen.
Intussen was het uiteraard ook zaak (althans zo werd het gebracht) om ervoor te zorgen dat met name West-Europa niet overrompeld kon worden door een plotselinge aanval door de Sovjet-Unie. Daarvoor werden op instigatie van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk paramilitaire 'achterblijvende' organisaties gecreëerd. Deze werden voorzien van geheime wapenopslagplaatsen en er werden betrouwbare mensen gezocht, die in deze organisaties konden worden opgenomen. Dit waren vaak overtuigde anticommunisten, maar ook talloze voormalige nazi's en fascisten. De met Prins Bernhard bevriende Alan Dulles, de oprichter van de CIA, was een van de hoofdpersonen bij de oprichting van deze paramilitaire organisaties, die later bekend werden als de 'Operation Gladio', die ook grotendeels door de CIA gefinancierd werd. Overigens was ook de Britse geheime dienst OSS, resp. MI6, betrokken bij deze operatie. Het was de bedoeling dat de leden van de diverse onderdelen van Gladio (die in de meeste landen onder een andere naam opereerden, in Nederland bijv. als O&I, Operatiën en Inlichtingen) in het geval van een Sovjet-inval sabotage- en guerilla-activiteiten zouden plegen en 'vijanden' zouden vermoorden.
Gladio werd in 1948 gesticht, maar werd in 1949, na de oprichting van de NAVO, daarin opgenomen. Vanaf 1957 wordt Gladio rechtstreeks gecontroleerd vanuit het Pentagon.
Veel bijzonderheden over de Gladio-operatie zijn - zoals te verwachten is - nog onbekend, en het eerste grootschalige onderzoek is pas in 2005 gepubliceerd door Daniele Ganser , maar bij een aantal rechtszaken in verband met terroristische aanslagen (zoals van de Rode Brigades in Italië en de Bende van Nijvel) kwamen links met Gladio naar voren. Het staat vast dat de Italiaanse premier Aldo Moro door Gladio vermoord is , nadat hij overigens eerst door de Verenigdestaatse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger gewaarschuwd was in verband met het zogenaamde 'historisch compromis' over regeringsdeelname van de Italiaanse Communistische Partij. En dat doet dan ook weer denken aan het dreigement met een staatsgreep dat Joseph Luns, de toenmalige secretaris-generaal van de NAVO, in 1975 of 1976 uitte aan premier Joop den Uyl.
Naar aanleiding van diverse onderzoeken in Italië, publiceerde het Europees Parlement op 22.11.1990 een resolutie waarin de lidstaten werden opgeroepen onderzoek te doen naar "een clandestiene [...] organisatie voor gewapende actie in verscheidene lidstaten van de Gemeenschap", die "al meer dan 40 jaar [...] buiten alle democratische controles is kunnen blijven en die, in samenwerking met de NAVO, geleid is door de geheime diensten van de betreffende staten".
Het was duidelijk geworden dat de Gladio-afdelingen niet meer bang hoefden te zijn voor een Sovjet-aanval op West-Europa en daarom probeerden zij nu te voorkomen dat linkse partijen (niet alleen communistische) in de regeringen zitting zouden nemen. Dat probeer-den zij te realiseren door landen te destabiliseren. Niet alleen in Italië deden ze dat met be-hulp van de Rode Brigades, maar ook bijv. na de dood van Franco in Spanje, in Griekenland en in de Duitse Bondsrepubliek (bijv. de aanslag bij het Oktoberfest in München , 1980).
Tot op heden is er alleen onderzoek gedaan naar Gladio in België en Italië (en in de niet-lidstaat Zwitserland). Overigens erkende Ruud Lubbers op 13 november 1990, zeven jaar nadat in Velp een geheime wapenopslagplaats was ontdekt, dat deze wapens bestemd waren geweest voor "onorthodoxe oorlogsvoering", maar dat de Nederlandse organisatie volledig losstond van de NAVO. In 2005 werd door de Nederlandse Ministeries van Algemene Zaken en Defensie een rapport uitgebracht onder de titel "De Nederlandse stay-behind - organisatie in de Koude Oorlog 1945-1992" , waaruit men de indruk krijgt dat Gladio Nederland in maart/april 1992 werd opgeheven.
Op 22 april 2007 wijdde Peter R. de Vries echter een TV-uitzending aan geheimzinnige wapenopslagplaatsen en -leveringen . In het programma stelde hij dat Gladio nog steeds actief was. Ook het TV-programma KRO Reporter besteedde op 9 september 2007 aandacht aan O&I, de Nederlandse Gladio en hun wapens. Deze uitzending is via het Internet nog te bekijken. Zij toont ook dat O&I in werkelijkheid niet is opgeheven, maar hoogstens even stilgelegd is.
En dan nu de NAVO, die tot 1989 diende om de Koude Oorlog te bestendigen en om ervoor te zorgen dat de belangen van de Verenigde Staten in Europa niet in gevaar zouden komen. Toen de Berlijnse muur gevallen was, werd de Oost-Europese tegenhanger van de NAVO, het Warschau-pact opgeheven. De NAVO hief zich echter niet op, maar breidde zich steeds meer uit naar het Oosten, ondanks de belofte door Verenigdestaatse minister van buiten-landse zaken James Baker dat de NAVO zich zelfs niet "één inch" naar het oosten zou uitbreiden na de hereniging van Duitsland. Alsof het nog niet genoeg was dat Rusland nu aan zijn eigen landsgrenzen geconfronteerd werd met de NAVO, werden er ook nog plannen gemaakt voor een NAVO-raketschild in Polen en Tsjechië, zogenaamd om ons te bescher-men tegen raketaanvallen uit Iran, maar Russische voorstellen voor een andere opzet, die minder bedreigend zou zijn voor Rusland, werden niet serieus genomen.
Dat de NAVO vooral bedoeld is om de -economische en militaire- belangen van de VS te beschermen, is niet alleen af te leiden uit de plaatsen waar de NAVO wél en niet ingegrepen heeft, maar ook uit artikel 13 van het Noord-Atlantisch Verdrag, waarin staat dat NAVO-lidstaten uit kunnen treden door van deze opzegging kennis te geven aan de regering van de Verenigde Staten.
Afgelopen zomer zou het risico van een Derde Wereldoorlog levensgroot aanwezig zijn geweest, wanneer toen Georgië al lid was geweest van de NAVO, zoals de Verenigde Staten wensten. Toen leek dat land namelijk door Rusland aangevallen te zijn en lidstaten van de NAVO zijn tenslotte verplicht elkaar militair te steunen. Later bleek al gauw dat het niet ging om een spontane Russische aanval op Georgië, zoals de Georgische media suggereerden, maar dat Georgië deze aanval had uitgelokt door de afgescheiden republiek Zuid-Ossetië had aangevallen.
Verder blijft de NAVO zich vooral inzetten, ook buiten de NAVO-lidstaten, voor het beschermen van de economische belangen van de Verenigde Staten, zoals in Afghanistan, als een waar Vreemdelingenlegioen van de Verenigde Staten, waarvoor de rekening echter wordt betaald door de lidstaten... In Afghanistan poogt de NAVO het land nu rijp te maken voor o.a. de olie-belangen van de Verenigde Staten. Daarvoor is de zogenaamde president van Afghanistan, Hamid Karzai, vroeger consulent van de Verenigdestaatse oliemaatschappij Unocal, uiteraard geknipt. Verder is de NAVO in Afghanistan bezig met het bestrijden van Al Q'aida, de met behulp van de CIA gecreëerde terreurorganisatie. Obama en Jaap de Hoop-Scheffer kunnen dus wel zeggen dat Afghanistan de verantwoorde-lijkheid is van alle landen, maar dat is klinkklare onzin. Degene die deze doos van Pandora geopend heeft, de Verenigde Staten dus, moet zelf maar zien het deksel er weer op te krijgen. Voor de Afghaanse bevolking zelf levert deze hele oorlog niets op, mede in aanmerking genomen het fundamentalistische beleid van Karzai.
Gezien de officiële en de clandestiene activiteiten van de NAVO in de 60 jaar van haar bestaan en de risico's die een dergelijke militaire macht met zich meebrengt, is er maar één verstandige oplossing voor deze organisatie: haar meteen opheffen. Het geld dat hiermee uitgespaard wordt kan dan gebruikt worden om de armoede over de hele wereld te bestrijden. Dat zal véél meer bijdragen tot de wereldvrede dan allerlei zogenaamde democratiseringsacties van de NAVO. Als er al een soort militaire wereldpolitie nodig zou zijn, moet die onder de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vallen.
De noodzaak van opheffing van de NAVO wordt nog dringender, als we in aanmerking nemen de implicaties van het tweede lid van artikel 42 van het Verdrag van Lissabon (de opvolger van de door de Nederlandse en Franse kiezers afgewezen Europese grondwet). Dit artikel stelt dat het Europese veiligheids- en defensiebeleid de NAVO-verplichtingen van de NAVO-lidstaten binnen de EU moet eerbiedigen, waardoor dus in feite Washington de militaire controle over de EU krijgt. Ik denk niet dat er veel Europese burgers zijn die willen dat de EU ondergeschikt wordt aan de Verenigde Staten, zeker niet als het erom gaat om hun militaire kastanjes uit het vuur te halen.
Daarom vind ik, dat de NAVO de wereld uit moet, en wat mij betreft kunnen we daar best in Nederland mee beginnen.
Omslagafbeelding van de gelijknamige brochure uit 1982
terug/back | Paasmars 2009